Cine Riddles #2
Επιστροφή στην ξεχασμένη αυτή ενότητα με μια σκηνή από το No Country For Old Men.
Στην παρούσα σκηνή ο Tommy Lee Jones επιστρέφει στο ξενοδοχείο όπου δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια της ημέρας ο Moss (αριθμός δωματίου 114! -θυμηθείτε την ταινία του προηγουμένου γρίφου). Κοντοστέκεται έξω από την πόρτα, παρατηρώντας την παραβιασμένη κλειδαριά που φέρει τη σφραγίδα του όπλου του Bardem. Μετά από 2-3 δευτερόλεπτα ακολουθεί cut όπου ο Bardem διαφαίνεται πίσω από την πόρτα.
Η χρυσαφένια λάμψη της κλειδαριάς πίσω από την πόρτα δίνει την εντύπωση ότι ο Bardem βρίσκεται ακριβώς πίσω από την πόρτα, κρατώντας το αγαπημένο του εργαλείο. Ο Tommy Lee Jones εξακολουθεί να διστάζει, ενώ ακολουθούν ένα πλάνο του Bardem και ένα της κλειδαριάς, χτίζοντας σιγά-σιγά το σασπένς της επικείμενης σύγκρουσης. Ο Τommy Lee Jones τελικά οπλίζεται και ανοίγει την πόρτα.
Ο Bardem παραδόξως δεν βρίσκεται πουθενά. Το παράθυρο του μπάνιου κλειδωμένο εσωτερικά, η διατομή του αεραγωγού πολύ μικρή για να χωρέσει κάποιος (συν ότι δεδομένου ότι η σκηνή διαρκεί λιγότερο από λεπτό, ήταν αδύνατον να προλάβει να δραπετεύσει από εκεί). H σκηνή κλείνει με fade out στην επόμενη ημέρα, αφήνοντας έτσι ουδεμία αμφιβολία για το γεγονός ότι τα πλάνα και των δύο ήταν ενταγμένα στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Η ερώτηση λοιπόν που τίθεται σε όλους είναι αυτή:
Τι απέγινε ο Bardem; Εξαϋλώθηκε;
(Όποιος δώσει την καλύτερη απάντηση κερδίζει το Special Collectors Edition DVD της ταινίας με το τετράωρης διαρκείας extended version υπό την επίβλεψη του Mortimer Young)
37 σχόλια:
Φυσικά δεν δύναμαι να απαντήσω - η κριτκή μου συνιστά το προσωπικό μου έναυσμα απάντησης, ωστόσο.
Να θεωρήσω πως η αναφορά σου εκτός από παιγνιώδης είναι και συνυπογραφή στο μεγαλείο της ταινίας;
(Δεν πιστεύω ακόμα να έχεις το Blood πρώτο;....
Χοχοχο.)
Ακόμα έχουμε το Blood πρώτο. Γιώργο μου, απαντώ για σένα.
Ο λόγος που το No Country βρίσκεται χιλιόμετρα θαμμένο, κάτω απο το βάθρο του Blood, είναι πως ούτε οι Κοέν θα είχαν μια απάντηση. Ο "γρίφος" αυτός αποτελεί ένα απο τα άπειρα εξυπνακίστικα φληναφήματα ενός φιλμ εντυπωσιακά κενού (κι ας προσπαθούν οι εξαίρετοι ηθοποιοί).
There, I said it.
Ο Bardem δεν υπάρχει.
Οι φληναφηματίες Cohen τον τοποθετούν εκεί σαν ενσάρκωση του τρόμου του old man.
Καλά ο Αχιλλέας είναι ένας γλυκός "ερασιτέχνης" που οπαδίζει τρυφερά.
Εσύ ρε Άκη ως εκπρόσωπος των film theorists εν Ελλάδι, τόσο πια;...
There I said it, too.
"Ο Bardem δεν υπάρχει. Οι φληναφηματίες Cohen τον τοποθετούν εκεί σαν ενσάρκωση του τρόμου του old man."
Και τολμάς να αποκαλείς το There Will Be Blood κραυγαλέο;
:D
"Ο Bardem δεν υπάρχει. Οι φληναφηματίες Cohen τον τοποθετούν εκεί σαν ενσάρκωση του τρόμου του old man."
Πιθανότατα, γι'αυτό γουστάρω και πρόκειται περί αριστουργληματος. Η καλύτερη ταινία για τα τρομερά αδέρφια που ποτέ δεν τα βρήκα να εξυπνακίζουν, αλλά να σαρκάζουν και να σχολιάζουν ευφυώς. Αλλά κάποιος φέτος πρόλαβε και τους ήπιε το milkshake.
"(Δεν πιστεύω ακόμα να έχεις το Blood πρώτο;....
Χοχοχο.)"
Χούλιγκάν μου εσύ...
Μα αφού μετά τον χτυπαει αυτοκίνητο...
Ουπς! Άλλος ενας "γρίφος"...
:p
Δεν μπορούμε δηλαδή να το δεχτούμε ως συμβολικό; Οι από μηχανής θεοί δεν είναι αρκετοί για να σταματήσουν αυτόν τον τρόμο. Δεδομένου πάντα του ότι οι Coen δεν τον αφήνουν να πεθάνει στη διάρκεια του φιλμ, όπως έγινε στο μυθιστόρημα.
Μοιάζω σαν να παίζω σε διπλό ταμπλό εδώ, just like a bastard in a basket...
Οι μοναδικές ορθολογιστικές εξηγήσεις νομίζω είναι
α.) ότι ο Chigurh είναι στο δίπλα δωμάτιο (μάλιστα ψάχνοντας βρήκα έναν ενδιαφέροντα παραλληλισμό με το coin toss και τις δύο πόρτες), με κάποιους μάλιστα να υποστηρίζουν ότι στο κοινό πλάνο των δωματίων 112 και 114 μπορούν να δουν και τις δύο κλειδαριές σπασμένες
ή
β.) αυτή που λέει κι ο ildimoς (και όχι ακριβώς ορθολογιστική) ότι δηλαδή είναι το πως φαντάζεται ο χεσμένος απ' τον φόβο Tommy Lee Jones ότι τον περιμένει ο φονιάς πίσω απ' την πόρτα.
Ωστόσο η πρώτη εκδοχή μπορεί να καταριφθεί με λογικά επιχειρήματα όπως η αντανάκλαση του Jones πάνω στην κλειδαριά που κοιτάζει ο Chigurh, η θέση της κάμερας και ο τρόπος που πέφτει το φως πάνω στον Bardem. To ότι και οι δύο "βρίσκονται" στο δωμάτιο του Moss επιβεβαιώνει και το σενάριο:
MOTEL
Now very late, empty of onlookers and emergency vehicles.
Sheriff Bell's cruiser pulls up just inside the courtyard. He cuts the
engine.
Sheriff Bell sits looking at the motel.
Very quiet.
After a long beat he gets out of the car. He pushes its door shut quiet-
ly, with two hands.
He looks up the veranda.
The one door, most of the way up, has yellow tape across it. Its loose
ends wave in a light breeze.
Sheriff Bell looks up the street.
Nothing much to attract his attention.
Sheriff Bell steps up onto the veranda. He takes slow, quiet steps.
We intercut his point-of-view, nearing the door marked by police tape.
109
As he draws close to the door he slows.
The yellow tape is about chest high. Above it is the lock cylinder. It
has been punched hollow.
Sheriff bell stands staring at the lock.
Very quiet. The chick. chick. Of the tape-ends against the doorframe.
Still.
INSIDE
Chigurh is still also. Just on the other side of the door, he stands
holding his shotgun.
From inside, the tap of the breeze-blown tape is dulled but perceptible.
It counts out beats.
Chigurh is also looking at the lock cylinder.
The curved brass of its hollow interior hold a reflection of the motel
room exterior. Lights and shapes. The curvature distorts to unrecogni-
zability what is reflected, but we see the color of Sheriff Bell's uni-
form.
The reflection is still.
OUTSIDE
Sheriff Bell finishes bringing his hand to his holstered gun. It rests
there.
Still once again.
His point-of-view of the lock. The reflection from there, darker, is
hard to read.
INSIDE
Chigurh, still.
OUTSIDE
110
Sheriff Bell, his hand on his holstered gun. A long beat.
His hand drops.
He extends one booted toe. He nudges the door inward.
As the lock cylinder slowly recedes, reflected shapes scramble inside
it and slide up its curve. Before the door is fully open we cut around:
FROM INSIDE
The door finishes creaking open. Sheriff Bell is a silhouette in the
doorway.
A still beat.
At length Sheriff Bell ducks under the chest-high police tape to enter.
The worn carpet has a large stain that glistens near the door. Sheriff
Bell steps over it, advancing slowly. The room is dimly lit shapes.
There is a bathroom door in the depth of the room. Sheriff Bell advan-
ced toward it. He stops in front of it.
He toes the door. It creaks slowly open.
The bathroom, with no spill light from outside, is pitch black.
Sheriff Bell reaches slowly up with one hand. He gropes at the inside
wall.
The light goes on: bright. White tile. Sheriff Bell squints. A beat.
He takes a step in.
He looks at the small window.
He looks at the window's swivel-catch, locked.
κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ and then I woke up.
Όσο κι αν μ' αρέσουν οι γρίφοι θεώρησα ανάξιο να ασχοληθώ σοβαρά μ' αυτόν εδώ. Όσα αναφέρονται παραπάνω είναι απόσταγμα πολλών διαφορετικών απόψεων που υπάρχουν κατά 100άδες στο ίντερνετ.
Πάντως την εκδοχή με τα δύο δωμάτια την προτιμώ απ' την κατά τα φαινόμενα έγκυρη του Δημόπουλου.
Για την ιστορία τέλος, στο βιβλίο ο Chigurh παρακολουθεί την σκηνή από πίσω, κρυμμένος κάπου στο parking.
Χάρη στα σχόλια όλων σας, η συζήτηση έχει αποκτήσει τεράστιο ενδιαφέρον.
Η άποψη του Ηλία ότι ο Bardem δεν ήταν πίσω από την πόρτα, αλλά αποτελούσε αντανάκλαση του φόβου του Tommy Lee Jones χρήζει προσοχής. Η ταινία όμως διέπεται από αντικειμενική κινηματογραφική γραφή, δίχως ουδεμία φορά να αποκλίνει από αυτή με το να καταγράψει την υποκειμενική αντίληψη της πραγματικότητας κάποιου εκ των ηρώων της. Δεν υπάρχει διαχωρισμός πραγματικού/φανταστικού όπως λ.χ. στο Barton Fink με υποκειμενικές λήψεις και POV πλάνα που καθρέπτιζαν την εσωτερική διεργασία της σκέψης του πρωταγωνιστή, εδώ ο εσωτερικός κόσμος των χαρακτήρων αποτυπώνεται κυρίως από τις εκφράσεις του προσώπου τους και την εκφορά του λόγου. Ως εκ τούτου θεωρώ δύσκολο οι Coen στο συγκεκριμένο σημείο να παραστράτησαν από την εξαιρετικά μελετημένη ουδέτερη κινηματογράφισή τους για να δώσουν ένα μεμονωμένο πλάνο υποκειμενισμού (παραβλέπω το γεγονός ότι ο Jones δεν έχει δει ποτέ τον Bardem ώστε να μπορεί να εντάξει τη μορφή του στις φοβίες του).
Οπότε τί μπορεί να συμβαίνει στη συγκεκριμένη σκηνή; Μήπως η αιτίαση του Άκη περί εξυπνακίστικου τεχνάσματος των μονίμως καγχαστικών αδελφών Κοέν δεν είναι άνευ βαρύτητας, όσο και αν αυτό είναι από τα σοβαρότερα και πιο πικρά έργα τους; Δημιουργικό "ολίσθημα" ή σκηνή με το δικό της, ιδιαίτερο νόημα;
Θα επανέλθω με κάποιες περαιτέρω σκέψεις , ελπίζοντας εν τω μεταξύ να δοθεί φως στο μυστήριο...
(Το Τhere Will Be Blood παραμένει ακλόνητο στο βάθρο του)
>>Zubi, συμφωνώ μαζί σου ότι η θεωρία περί διπλανού δωματίου είναι απολύτως αβάσιμη. Εξάλλου, όπως φαίνεται και από το απόσπασμα του σεναρίου που παρέθεσες, δεν υφίσταται τέτοια διάκριση για τη θέση του Bardem. Από μακριά εξάλλου φαίνεται ότι μόνο το δωμάτιο 114 έχει παραβιασμένη κλειδαριά.
Προς Καπράνο:
Ε, καλά τότε, αν δεν σ' αρέσει αυτή η εξήγηση τότε θεώρησε την σκηνή μια χωροχρονική καμπυλοειδή παλινδρόμηση κατά την οποία βλέπουμε τον Bardem σε άλλο χρόνο να καραδοκεί να σκοτώσει τον Brolin, ενώ ο Jones ανοίγει την πόρτα "καθυστερημένα"...
(Ελάχιστα σοβαρότερα) τώρα και με δεδομένη την αδυναμία που σου τρέφω (που αυξάνεται από το τρίτο σχόλιό σου) δεν επιτρέπεται να ασχολείται κανείς σοβαρά με μια ταινία μιλώντας είτε γι' αυτονόητα ή εκμηδενίζοντας εκείνο που πιθανά (επιεδή το φιλμ δεν του άρεσε) δεν αντελήφθη.
Εμμένω στο αρχικό μου σχόλιο περί της σκηνής, χαριτολογώντας σοβαρά στις "ερμηνείες" μου.
Για το μόνο που χαίρομαι είναι που "ανεβάσαμε" την διάθεση του Μπουκ.
(Κι ας με βρίσκει εντελώς απέναντι η διόλου ευφάνταστη λογική του που θέλει μια ταινία να ερμηνεύεται σύμφωνα με το αν εμείς αντιλαμβανόμαστε την κειμενικότητα της γραφής.
Το φιλμ είναι άκρως μεταφυσικό, δίχως στιγμή να μεταχειρίζεται "εύλογους" τρόπους.)
Ναι αλλά στην πρώτο πλάνο η κλειδαριά του 112 είναι στη σκιά. Η οποία μάλιστα είναι κ ανεξήγητη δεδομένου ότι στο επόμενο, προφίλ πλάνου του σερίφη, διακρίνεται από πίσω εκείνη η κλειδαριά τώρα λουσμένη στο φως. Επίσης, η κορδέλα της αστυνομίας έχει αποκλεισμένα και τα δύο δωμάτια. Γιατί λοιπόν είναι αβάσιμη η θεωρία του διπλανού δωματίου; Δε θα μπορούσε ο Chigurh ζητάει από τον Bell να διαλέξει κορώνα (112) - γράμματα (114), και ο σερίφης στέκεται τυχερός.
Και μετά από όλα αυτά, να πω ότι συμφωνώ με το τελευταίο σχόλιο του Ηλία. Στο κάτω - κάτω οι Coen μας αφήνουν και μας να μην καταλαβαίνουμε που πηγαίνει ο κόσμος...εεε, η ταινία, όπως ακριβώς και ο κεντρικός ήρωας της παραβολής τους.
Μικρέ μου μπασκετούλη, οκ, δέχομαι ότι ο ειρωνικός μου τόνος λειτουργεί απαξιωτικά, αλλά το έχουμε "εφαρμόσει" αυτό και σε σημαντικότερες ταινίες για να μουκαταλογίσεις μειωμένη αντίληψη.
Αντιθέτως, μπορώ να σου πω πως όλες οι σκέψεις που αναφέρθηκαν, και κάποιες ακόμη (με την εξαίρεση περί του original θανάτου του Μπαρντέμ που έθιξε ο Αχιλλέας - ίσως το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας, της οποίας αν υπάρχει 'κλειδί' ξεκινά απο΄κεί) μου έσκασαν και μένα. Το θέμα μου είναι άλλο:
Ποιος είναι ο στοχασμός της ταινίας; Εάν οι θεωρίες μας περί αυτού κάνουν αδιάκοπα κύκλους (δίχως να έχουμε να κάνουμε με μια κυκλική ταινία, όπως το αγαπημένο μας Lost Highway για παράδειγμα) τότε μέσα μου το φιλμ αυτοακυρώνεται. Τι μας λέει δηλαδή αυτή η ταινία; Ότι ο Χάρος "παίρνει" τους γέρους, δεχόμενος μάλιστα και την περίθαλψη των νέων που, ως παιδιά, τον αγνοούν; Νομίζω ότι ξέρουν καλά τι κάνουν οι Κοέν εδώ αλλά, this time, the joke's on us. E,big fucking deal, για να το βάλω πάνω από τον Άντερσον.
Επίσης, μόλις πριν λίγο διάβασα μια συνέντευξη του Γκοντάρ που ξεχέζει ελαφρώς τους Κοέν για τον ίδιο λόγο και έχω κέφια.
Να προσθέτω και το πολυαγαπημένο Πέρσι στο Μάριενμπαντ ως το πλέον αντιπροσωπευτικό παράδειγμα κυκλικού σινεμά που δημιουργεί εξίσου αξιολάτρευτα κυκλικούς συνειρμούς.
I'm I aware now?
:pppp
On another note, ακόμη κι αν το joke is on us, αναγνωρίζω ότι πρόκειται για απολύτως Κοεν-ικό καλαμπούρι. Αλλά δεν μπορώ να το πάρω στα σοβαρά.
Αχιλλέα η θεωρία του δίπλα δωματίου ακυρώνεται σαφέστατα απ' το σενάριο κι απ' το ότι ο Chigurgh στην κλειδαριά που κοιτάζει βλέπει την αντανάκλαση του Jones.
Επίσης, πέρα απ' την τρανσέξουαλ μετοχή, εδώ: "Ναι αλλά στην πρώτο πλάνο η κλειδαριά του 112 είναι στη σκιά. Η οποία μάλιστα είναι κ ανεξήγητη δεδομένου ότι στο επόμενο, προφίλ πλάνου του σερίφη, διακρίνεται από πίσω εκείνη η κλειδαριά τώρα λουσμένη στο φως." δεν καταλαβαίνω τι λες.
Που να καταλάβεις μικρέ Zubi. Πάμε πάλι.
Πρώτο πλάνο, οπτική γωνία Bell, βλέπει και τις δύο πόρτες - 112 και 114. Η κλειδαριά στο 114 στην οποία κατευθύνεται ο Bell βρίσκεται στο φως, φαίνεται παραβιασμένη. Η κλειδαριά στο 112 είναι στη σκιά.
Δεύτερο πλάνο, προφίλ από τα αριστερά του σερίφη που βρίσκεται μπροστά από το δωμάτιο 114. Από πίσω του διακρίνεται καθαρά η πόρτα του 112, τώρα λουσμένη στο φως.
Get it now? Αυτό που ρωτάω είναι πως ξέρετε ότι δεν ήταν αμφότερες παραβιασμένες. Επίσης που είδατε αντανάκλαση του Jones ρε μάστορες;
Το επιχείρημα του σεναρίου είναι αστείο. Τι θέλατε να γράφουν εκεί - δε δείχνουμε που είναι ο Chigurgh ακριβώς, το αφήνουμε αμφίβολο, κλπ.; Σοβαρευτείτε!
Άκη, που είναι η συνέντευξη του θεού;
Α: Ποτέ δεν σου καταλόγισα μειωμένη αντίληψη, ύψιστε Ακουλίνο, να είμαστε εξηγημένοι.
Βου: Δεν κατάλαβα, ποιες είναι οι σημαντικότερες ταινίες που έχουμε κατινιάσει;
Γου: Ο Γκοντάρ μπορεί να νοικιάσει ένα crystal ball για να μάθει πότε θα ξανακάνει ταινία ή, έστω, από που θα του ΄ρθει η επόμενη τούρτα.
Κωμική περίπτωση...
Δου: Το point μου για τους Cohen έχει ήδη γίνει. 20 σχόλια για 60 δευτερόλεπτα φιλμ.
Ηλία, διαπράττεις ύβρη. Οι Coen είναι κωμικοί μπροστά σε οποιαδήποτε σύγκριση με τον Godard. Ακόμα και οι ίδιοι το ξέρουν. Και όσο για το αν θα κάνει νέα ταινία, οι Coen θα χρειαζόντουσαν τρεις ζωές για να κάνουν τις μισές ταινίες σε αριθμό από εκείνον.
Το ότι είσαι στραβός και μαλάκας δεν αναιρεί επουδενί τα επιχειρήματά μας.
Ευχαριστώ για τα κοπλιμέντα, σημαίνουν πολλά όταν έρχονται από σένα.
Για την αντανάκλαση δε σε αμφισβήτησα, σε ρωτάω ειλικρινώς που το είδες. Μαλακία μου ε;
Όσο για το σενάριο, φυσικά και αναιρώ το αστείο αυτό επιχείρημα. Στο ίντερνετ, απ'όπου και προφανώς ανέσυρες τούτο το απόσπασμα, μπορείς να βρεις δύο ειδών (αδόκιμος ο όρος αλλά είναι πρωί) σενάρια. Το πρώτο και το πιθανότερο στη διαδικτυακή χαβούζα είναι να πρόκειται για μεταφορά στο χαρτί της ταινίας. Όπως πιθανότατα θα φαντάζεσαι, είναι εξαιρετικά σπάνιο μια ταινία στην τελική της μορφή να ταυτίζεται απόλυτα με το σενάριό της και σκηνοθέτες σαν τους Coen ξέρουν να δημιουργούν και επί τόπου στο γύρισμα οπότε πολλά αλλάζουν από το αρχικό σενάριο. Γι'αυτό και πολλές σκηνές λείπουν, αλλάζουν, κτλ. Βέβαια, πολύ συχνά το σενάριο ξαναγράφεται μετά με βάση την ταινία και κυκλοφορεί. Το πιο πιθανό λοιπόν είναι αυτό που βρήκες να μην είναι το αρχικό σενάριο, αλλά μια μεταφορά στο χαρτί που δεν ξέρω, ούτε και συ φαντάζομαι ξέρεις, αν έγινε υπό την επίβλεψη των Coen. Ξέρουμε αμφότεροι ότι το ίντερνετ είναι γεμάτο τέτοια "σενάρια". Άρα, εγκυρότητα αμφισβητήσιμη.
Έστω ότι είναι το αυθεντικό, αρχικό σενάριο. Κατά τη γνώμη σου, οι Coen έπρεπε να γράφουν: ο Chigurh πρόλαβε να φύγει πριν μπει ο Bell ή ο Chigurh δεν υπάρχει και είναι απλά η ενσάρκωση του τρόμου και το δείχνουμε τώρα καθώς ο σερίφης ανοίγει την πόρτα και δεν βρίσκει κανέναν ή δεν ξέρω και εγώ τι. Οι άνθρωποι γράφουν στο σενάριο τι θέλουν να δείξουν στην εικόνα. Είναι νομίζω προφανές ότι θέλουν η σκηνή να είναι αμφίσημη. Θέλουν να σε κάνουν να πιστέψεις ότι ο Chigurh είναι στο ίδιο δωμάτιο, όποια και να είναι η αλήθεια. Θέλουν να χτίσουν το σασπένς. Στο σενάριο γράφουν το πως. Δεν ερμηνεύουν. Έλεος.
Για να κατευνάσω λίγο τα φιλικά πνεύματα, μια παρατήρηση για το δωμάτιο 112.
Όπως φαίνεται από εδώ , η πόρτα του 112 ανοίγει προς την αριστερή πλευρά της, ενώ αυτή του 114 προς τη δεξιά. Οπότε για να βρίσκεται ο Chigurn στο 112, πρέπει να στέκεται στον κοινό τοίχο των δύο δωματίων. Βλέπουμε όμως το προσωπό του να φωτίζεται, κάτι που είναι λίγο δύσκολο δεδομένου ότι ο φωτισμός προέρχεται κυρίως από το παράθυρο που φωτίζεται από τους προβολείς του αυτοκινήτου του Tommy Lee Jones. Η πηγή του φωτισμού στο δωμάτιο πρέπει λοιπόν να είναι το παράθυρο. Όμως το παράθυρο που φωτίζεται είναι κυρίως αυτό του 114, ενώ αυτό του 112 φωτίζεται ελάχιστα. Οπότε είναι πιθανότερο (και γράφω πιθανότερο καθώς δεν έχω κανένα φωτόμετρο),ο Chigurh να μην βρίσκεται στο 112.
Καμμία ύβρι δεν διέπραξα. Μπορώ να μην μου αρέσει.
Προφανώς εννοούσα σοβαρή ταινία, αριθμητικώς μας έχει τουμπανιάσει τριάντα χρόνια τώρα.
Αν κάποτε ήταν ελαφρώς μπροστά (μόνο ελαφρώς), σήμερα, ακόμα και οι μεγάλες του είναι ξεπερασμένες. Από τις λίγες υπόλοιπες που έχω δει, είναι απλά πια αυτονόητα κουραστικός.
Αυτή είναι μόνο η γνώμη μου - μην θεωρηθώ πάλι προβοκάτορας ε....
Καλά κάνουν "και το ξέρουν". Δεν είναι καβαλημένοι.
Γιατί πρέπει να βρίσκεται στον κοινό τοίχο; Αυτό το λες επειδή δέχεσαι ότι θα ήθελε ο Chigurh να βρίσκεται πίσω από την πόρτα όταν την ανοίξει ο Bell. Δεδομένης της ιδιοσυγκρασίας (χιουμοράκι)όμως του χαρακτήρα του Bardem, μάλλον θα προτιμούσε να επιτεθεί με το που θα άνοιγε η πόρτα, δυσκολότερο για τον σερίφη να αντιδράσει. Επίσης δε θα έβγαζα εύκολα συμπέρασμα για το φως. Μπορεί και να έρχεται από τα μέσα. Δεν υποστηρίζω ότι ο Bardem είναι στο δίπλα δωμάτιο, αλλά το ότι οι Coen το αφήνουν αμφίσημο και το κάνουν πανέξυπνα.
Ηλία μου άλλο να μη σου αρέσει και άλλον να τον χαρακτηρίζεις κωμική περίπτωση. Ελπίζω να συμφωνείς. Μόλις έβλεπα τον Scorsese στην καινούρια έκδοση του Taxi Driver να λέει ότι ο Godard ήταν αυτός που μας απελευθέρωσε και οδήγησε το αμερικανικό σινεμά στα 70's.
Και αν δεν είναι σοβαρές ταινίες η Ελεγεία (2001) και η Μουσική μας (2004), τότε τι να πω. Ας μην πιάσει ποτέ τη σοβαρότητα του Ladykillers και του Intolerable Cruelty.
Η θέση του Bardem καθορίζεται από τη θέση της κλειδαριάς. Η κάθε πόρτα έχει σε αντιδιαμετρική θέση τη κλειδαριά, οπότε για να μπορεί ο Bardem να βλέπει την κλειδαριά από απόσταση, πρέπει να στέκεται στη μεσοτοιχία. Διαφορετικά η κλειδαριά θα ήταν δίπλα του...
Δεν καταλαβαίνω το νόημα του να συγκρουόμαστε πάνω σε απόψεις ή ρήσεις (μου) που παρερμηνεύεις για να αισθανθείς ότι επιτίθεμαι σε κάποιον που ξέρω πως εκτιμάς.
Άντε άλλη μια φορά, λοιπόν: Κωμική περίπτωση το να ξεχέζει ο Γκοντάρ τους Κοέν. Όχι κωμική περίπτωση ο Γκοντάρ.
Μήπως είσαι λίγο ατιμούλικο στην επιλογή των ταινιών που αναφέρεις;
Κι έτσι όμως, κι ελπίζω να μην εκλάβεις πως επιτίθεμαι σε αυτόν που εκτιμάς, τους θεωρώ σοβαρότερους.
Το τι λέει ο Marty, ίσως αφορά μόνο στον ίδιο, ίσως είναι προϊόν της γενναιοδωρίας του, ίσως...
Δεν είμαστε υποχρεωμένοι, ωστόσο, να χρησιμοποιούμε φράσεις/απόψεις αγαπημένων, ως τεκμήρια ορθότητας απόψεων.
Επίσης πρέπει να πω ότι δεν παίζει ο Bardem στην ταινία, μην χτυπιέστε.
Ο Tom Cruise είναι, με μάσκα Bardem, που ξέμεινε από τα γυρίσματα των ΜΙ2 και Vanilla Sky.
Αυτό ήταν η αφορμή για το γύρισμα του Η Θάλασσα Μέσα μου και ο βαθύτερος λόγος που η ταινία δεν αρέσει στον Άκη.
O Bardem στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, είναι το ισπανικό άλλοθι του Tom για να πηδήξει την Penelope.
Το Collateral, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν είναι παρά ένα (elaborate) injoke.
"δεν επιτρέπεται να ασχολείται κανείς σοβαρά με μια ταινία μιλώντας είτε γι' αυτονόητα ή εκμηδενίζοντας εκείνο που πιθανά (επιεδή το φιλμ δεν του άρεσε) δεν αντελήφθη."
:p
Ο Αλής Καπράνος χαχαχα με τους 40 κλέφτες χοχοχο
Μιας και η ροή των σχολίων έχει παγώσει, θα επιχειρήσω μια μικρή ανακεφαλαίωση.
1) Προσωπικά αποκλείω την περίπτωση ο Bardem να βρίσκεται στο δωμάτιο 112 για τον εξής απλό λόγο: Άμα βρίσκεται στη μεσοτοιχία (εξήγησα γιατί μόνο εκεί μπορεί να βρίσκεται), θα πρέπει να έχει την πόρτα στο δεξί του χέρι. Την έχει στο αριστερό, άρα βρίσκεται στο 114.
2)Για την εξαφάνιση του δόθηκε η αόριστη ερμηνεία ότι το θέμα του φιλμ εμπεριέχει μεταφυσικά στοιχεία οπότε τέτοια συμβάντα είναι μέσα στην ημερησία διάταξη. Η λογική αυτή με βρίσκει εντελώς αντίθετο. Οι μεταφυσικές προεκτάσεις που προκύπτουν από την εξολοκλήρου ρεαλιστική αντιμετώπιση ενός θέματος σε καμία περίπτωση δεν υπαγορεύουν λογική του anything goes στη γραφή μιας ταινίας. Η μορφή και το περιεχόμενο σε ένα αξιόλογο έργο τέχνης είναι αλληλένδετα και στην προκειμένη περίπτωση, όπως ανέφερα στο πρώτο μου σχόλιο, ένα τέτοιου τύπου τέχνασμα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την γραφή της υπόλοιπης ταινίας. Πώς δηλαδή θα δεχόμασταν αν ο χαρακτήρας του Woody Harlesson επανεμφανιζόταν στο τέλος (και αυτό μεταφυσικό είναι) μετά το ατύχημα (ή ως οδηγός) και καθάριζε τον Bardem; Δεν θα επηρέαζε αρνητικά τη συνολική αίσθηση της ταινίας;
Δεδομένων των συνηθειών των αδελφών
Κοέν, τείνω να δεχτώ την άποψη του Άκη περί in-joke, το οποίο κατά τη γνώμη μου ζημιώνει την ταινία καθότι είναι αναντίστοιχο με το ύφος της και τη γραφή της.
(Σημειώνω ότι η εκτίμησή μου για την ταινία παραμένει αμετάβλητη. Αλλά όταν μου αρέσει μια ταινία, δεν θεωρώ απαραίτητα και κάθε της σκηνή εξίσου πετυχημένη)
Για οποιεσδήποτε επιπλέον παρατηρήσεις και αντιρρήσεις, εδώ βρισκόμαστε!
Διαφωνώ με την εξολοκλήρου ρεαλιστική απεικόνιση της ταινίας που βρίσκεις. Ειδικά αν δεχτούμε το χαρακτήρα του Chigurh ως σύμβολο. Τείνω να καταλήξω στην άποψη που εξέφρασε πιο πάνω ο Ηλίας ότι έχουμε παιχνίδι με το χρόνο - η εικόνα του Bardem είναι λίγο πριν σκοτώσει τον Moss. Μπορεί να αλλάξω γνώμη βέβαια...
Ο Moss πέθανε κατά τη διάρκεια της ημέρας και κατά πάσα πιθανότητα από τους μεξικανούς διώκτες του που του έστησαν την παγίδα με την γυναίκα. Ο Bardem μετά πήγε από εκεί καθώς ήταν ο μόνος που ήξερε ότι τα λεφτά βρίσκονταν στον αεραγωγό.
Το γεγονός ότι ως χαρακτήρας έχει και συμβολικές προεκτάσεις δεν νομίζω ότι του δίνει τη δυνατότητα να περνάει μέσα από τοίχους κατά βούληση ή να εξαφανίζεται σαν τον Χουντίνι (δηλαδή ο John Huston στο Chinatown που ήταν υπερσύμβολο, τί ταρζανιές θα έπρεπε να κάνει;), εκτός φυσικά και αν πρόκειται για κάποιον κόμικ υπερήρωα. Στο Barton Fink οι Κοέν κατάφεραν να δώσουν απόλυτα πειστικά κινηματογραφικά τις φανταστικές αποχρώσεις της ταινίας -εδώ δεν νομίζω ότι είχαν τέτοιο σκοπό και αυτή η σκηνή αποτελεί μεμονωμένο (προβληματικό) παράδειγμα...
Και εγώ έχω την υποψία ότι πέθανε μέρα ο Moss, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι Γιώργο. Μπορούμε;
Δεν τον είδαμε νεκρό στο φορείο ενώ ήταν ακόμη μέρα;
Εξάλλου ο Bardem δεν ήξερε που ήταν ο Moss ώστε να πάει να τον σκοτώσει. Μόνο οι μεξικανοί το ήξεραν αυτό καθώς ψάρεξαν την πεθερά του...
(συν ότι ο Bardem δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ τη γυναίκα ως δόλωμα παρά θα τον καθάριζε κατευθείαν)
Δημοσίευση σχολίου