No Country for Old Men
(No Country for Old Men, Σκην Joel and Ethan Coen, 2007)
Μετά από τις δύο χειρότερες ταινίες της καριέρας τους, οι αδελφοί Coen επανήλθαν δριμύτεροι με μια ταινία που αποτελεί ταυτόχρονα δημιουργική επανασύνθεση και επέκταση της προβληματικής του Fargo. Η μυθιστορία είναι απλή: Ένας κυνηγός βρίσκει τυχαία μια βαλίτσα με δύο εκατομμύρια δολάρια προερχόμενα από μια αγοραπωλησία ναρκωτικών που κατέληξε σε μακελειό σε μια ερημική τοποθεσία κάπου στο Τέξας και γίνεται στόχος ενός αδίστακτου ψυχοπαθή δολοφόνου που τον καταδιώκει ανελέητα όπως η γάτα το ποντίκι.
Οι τρεις κεντρικοί ήρωες είναι γνώριμοι θαμώνες του Κοενικού σύμπαντος. Ο κυνηγός είναι ο τυπικός low-lifer, ένας loser που ζει σε ένα τροχόσπιτο στο κοινωνικό περιθώριο μέχρι που η τύχη θα τον φέρει αντιμέτωπο με τα κελεύσματα του αμερικάνικου ονείρου. Αφελής, άπληστος, ακοινώνητος, αλλά και επίμονος, πολυμήχανος με αταβιστικό ένστικο επιβίωσης που τον αναβαθμίζει από προηγουμένους εκπροσώπους της ανθρώπινης βλακείας, βρίσκεται ένα σκαλί χαμηλότερα στην αμοραλιστική κλίμακα από τον δίωκτη του, τον ανεπανάληπτο Chigurn (ένας εκπληκτικός Javier Bardem). Ο Chigurn έχει απεμπολίσει προ πολλού την αναγκαιότητα ανθρωπίνων σχέσεων πέρα από την απαραίτητη χρηστική λειτουργικότητά τους. Είναι υπεράνω αυτών και αντιμετωπίζει κάθε μορφή ζωής με απόλυτη περιφρόνηση. Δεν είναι τυχαίο ότι εξοντώνει τα θύματά του με όπλο που χρησιμοποιείται για την εξόντωση γελαδιών (ιδιοφυές σεναριακό εύρημα). Ως απόλυτος μηδενιστής δεν πρεσβεύει καμία αξία πέρα από αυτή της επιβίωσης που αναπόφευκτα, ελλείψει κανονιστικών σχέσεων, εδράζεται στην τυχαιότητα (εξ' ου και το στρίψιμο του νομίσματος που θα κρίνει την τύχη του υποψηφίου θυματός του). Είναι μια σχεδόν υπερφυσική, άτρωτη φιγούρα, ο εκπρόσωπος της περιρρέουσας βίας, μια εύγλωττη και ευφυέστερη εκδοχή του αμίλητου κακού στο Fargo. Ο χαρακτήρας της αστυνομικίνας του Fargo, που αποτελούσε και το ηθικό πυρήνα της ταινίας, βρίσκει τον αντίστοιχό του σε αυτο του χαρακτήρα του Tommy Lee Jones. Ωστόσο, η κατάληξη και ο τόνος της ταινίας εδώ είναι σαφώς πιο σκοτεινός και απαισιόδοξος. Ο εκπρόσωπος των παλιών αξιών παρακολουθεί παροπλισμένος και κουρασμένος το αχαλίνωτο γαϊτανάκι της βίας από θέση θεατή. Οι "αντίπαλοι" τον έχουν υπερκεράσει και ο ίδιος αδυνατεί να αλλάξει την αρτι παγιωθείσα κατάσταση των πραγμάτων.
Το κατάμαυρο αυτό σχόλιο πάνω στη σύγχρονη κοινωνία πραγματώνεται μέσω μιας εκπληκτικής σκηνοθετικής δεξιοτεχνίας. Οι Κοέν αποτυπώνουν μοναδικά την ράθυμη ατμόσφαιρα του αμερικάνικου νότου που διαταράσσεται από φρενήρεις σκηνές θαυμάσια ενορχηστρωμένης καταδίωξης. Έχοντας απόλυτα έλεγχο του υλικού τους και των εκφραστικών τους μέσων, μπορούν αβίαστα να τρενάρουν τη δράση παρεμβάλλοντας θαυμάσιες διαλογικές σκηνές μεταξύ των ανήμπορων εκπροσωπων της παλιάς τάξης πραγμάτων. Καίρια αίσθηση της λεπτομέρειας, μερικές αξέχαστες σεκάνς (όπως η αναμέτρηση του Chigurn με τον φιλήσυχο βενζινά), και εξαιρετικές ερμηνείες συνθέτουν μια από τις καλύτερες ταινίες στην φιλμογραφία των φοβερών αδελφών Κοέν.
(διαβάστε και ένα εξαιρετικό κείμενο για το Fargo από τον Ηλία εδώ )
5 σχόλια:
Καλημέρα Μπουκ. Πραγματικά μεγάλη ταινία το No Counrty For Old Men. Δύσκολα η βράβευση με το όσκαρ θα ήταν άδικη, αλλά αυτό οποιαδήποτε άλλη χρονιά. Μαζί με τον Λεμπόφσκι και το Μπάρτον Φινκ αποτελούν τις καλύτερες δημιουργίες των φοβερών αδελφών. Νομίζω ότι το φιλμ αυτό συνθέτει με το Zodiac ένα φοβερό δίδυμο παρατήρησης της ματαιότητας του σύγχρονου κόσμου. Φοβερό φιλμ - θα επανέλθω σύντομα.
Φοβερή η παρατήρησή σου για το όπλο του Bardem. Αλλά που το ήξερες ότι χρησιμοποιείται σε γελάδια; Τι κάνεις εκεί πάνω Γιώργο μου;;;;;
^το οπλο και η χρηση του αναφερεται σε μια σκηνη στην ταινια, οταν ο jones μιλα με την γυναικα του brolin.
η ταινια ειναι η δικη μου αγαπημενη πλεον των Κοεν που δεν πιστευα οτι θα ξεπερνουσαν το fargo.λατρεψα το παιχνιδι με τον Bardem ως την φιγουρα του θανατου.το αφθαρτο με το εφημερο μπλεχτηκαν τοσο επιδεξια.κι η προσοχη στην καθε λεπτομερια εκανε την διαφορα και παλι
Aχιλλέα μου, όντως έτσι έχουν τα πράγματα. Άμα δεν υπήρχε το There Will Be Blood, θα ήταν μια από τις καλύτερες βραβεύσεις στα χρονικά του θεσμού. Ο Bardem, έχοντας περάσει σε άλλο εξελικτικό στάδιο, αντιμετωπίζει τους υπόλοιπους ανθρώπους όπως αυτοί αντιμετωπίζουν τα γελάδια: ως βορά του ισχυροτέρου. Ίσως η συγκλονιστικότερη φιγούρα που έπλασαν ποτέ οι Κοέν. Αγαπημένη μου ταινία τους θα είναι πάντα το Big Lebowski εκτός και αν υπάρξει κανένα sequel 15 years after.
>>dunno, συμφωνώ απόλυτα και ευχαριστώ για το καίριο σχόλιο.
Αχιλλέα, πρέπει να δεις το φοβερό ντοκιμαντέρ Our Daily Bread. Εγώ προσωπικά απο εκεί έμαθα ότι χρειαζόταν να μάθω για το "όπλο" του Μπαρντέμ. Υπάρχει και μια λεκτική αναφορά στο αυθεντικό Texas Chainsaw Massacre, όταν ο ψυχάκιας αδελφός του Leatherface περιγράφει την όλη διαδικασία με το "airgun" στους έντρομους ταξιδιώτες/υποψήφια σφαχτάρια.
Θα ψάξω να το βρώ φίλε. Ευχαριστώ!
Δημοσίευση σχολίου