Scorsese vs Coppola
Δύο μεγάλοι δημιουργοί έφυγαν, δύο άλλοι ευτυχώς συνεχίζουν (αν και ο δεύτερος είναι ουσιαστικά καλλιτεχνικά απών τα τελευταία 15 περίπου χρόνια). Ποιον αγαπάτε περισσότερο; Σας καλώ να ψηφίσετε επιλέγοντας μέχρι 5 ταινίες που προτιμάτε από την φιλμογραφία τους. Κάθε ταινία ισοδυναμεί με μια ψήφο στον σκηνοθέτη της. Για να διευκολύνω την κατάσταση, θεωρήστε την τριλογία του Νονού ως μία ταινία. Παράλληλα μπορείτε να επιλέξετε, άμα θέλετε, μία ταινία που σας απογοήτευσε πλήρως και πιστεύετε ότι δεν εκφράζει τον δημιουργό της. Αυτή θα λαμβάνεται ως αρνητική ψήφος. Μαυρίστε άφοβα λοιπόν.
Παραβαίνω τους συνήθεις κανόνες και ψηφίζω πρώτος αυτή τη φορά:
Αγαπημένες χωρίς αξιολογική σειρά (πολύ δύσκολη επιλογή):
1. Godfather trilogy (η καπιταλιστική κοινωνία ως προέκταση της μαφίοζικης οικογένειας)
2. Apocalypse Now (ταξίδι στα έγκατα της ανθρώπινης ψυχής)
3. Raging Bull (η πάλη ενός ανθρώπου ενάντια στον εαυτό του)
4. Age of Innocence (η πάλη ενός ανθρώπου ενάντια στα πραγματικά αισθήματά του)
5. Casino (η ύβρις και η έκπτωση από τον καπιταλιστικό παράδεισο)
Μαύρη ψήφος:
Peggy Sue Got Married (παιδιάστικο κακέκτυπο του Back to the Future)
Είμαι περίεργος για το top 5 των ταινιών που θα διαμορφωθεί.
76 σχόλια:
Καλά, δεν τίθεται θέμα μεταξύ των δύο γενικώς.
Για τις ταινίες θα επανέλθω.
Μόνος ένας λάτρης του Scorsese θα μετρούσε ταινίες σαν προσφορά για πίτσες - άκου 3 σε 1!
(Ελάχιστα πιο) σοβαρά μου έκλεψες μια κόντρα που, ομολογουμένως, ήταν αναπόφευκτη με τα μυαλά που κουβαλάμε εδωπέρα. Όμως είσαι ο Γιώργος, μεγαλώσαμε μαζί, σε πάω με χίλια, οπότε μπορείς να διαλέξεις έναν ταχύτερο θάνατο.
(Ακόμα πιο) σοβαρά, μου είναι αδύνατον να υποταχθώ στον πιτσοκανόνα. Δεύτερον γιατί μόνο πέντε ρε φίλε;
Για να την πατήσει χειρότερα ο Μάρτιν;
Χωρίς αξιολόγηση:
Νονός
Νονός Μέρος 2ο
Νονός Μέρος 3ο
Ταξιτζής
Αποκάλυψη Τώρα (original cut)
Ευχαριστώ καταρχήν για τη συμμετοχή φίλε μου!
Το 3 σε 1 έγινε μήπως και ψηφιστούν και άλλες ταινίες του Francis πέρα της τριλογίας (ξέρω λιγουλάκι δύσκολο, αλλά προσπάθησα τουλάχιστον!). Επέλεξα 5 για να καταλήξουμε στα definitive classics και για να έχει η κόντρα περισσότερο ενδιαφέρον γιατί ένας συνταξιούχος κρασοπαραγωγός δεν θα είχε διαφορετικά και πολλές ελπίδες απέναντι σε έναν ακαταπόνητο αγωνιστή της 7ης τέχνης.
Αιρετικές οι επιλογές σου (Νονός 3 αντί Raging Bull;;;!), θαυμάζω την γενναιόδωρη αποχή σου από την αρνητική ψήφο, και το σκορ είναι 5-4 υπερ του Francis.
Άλλοι τολμηροί (κατά προτίμηση Σκορσεζικοί);
Κοίταξε,
η βαθμολογία είναι μούφα χωρίς πόιντ σύστεμ. Εξηγούμαι με τη δική μου λίστα (κάφρε):
Αποκάλυψη Τώρα (νταξ', το ρηντάξ είναι καλύτερο) (5 βαθμοί)
Ρέιτζινγκ Μπουλ (4 βαθμοί)
Η Συνομιλία (3 βαθμοί)
Ο Νονός (2 βαθμοί)
Ο Νονός δε σίκουελ (1 βαθμός)
ΟΚ?
Πάραυτα, ο Σκορσέζε είναι απείρως καλύτερος από τον άλλο. Ανωμαλία;
Αρνητική δεν δίνω.
Πανοs, ψήφισες 4 ταινίες του Coppola αλλά γράφεις ότι ο Marty είναι απείρως καλύτερος; Μήπως επειδή ξύρισε το μούσι;
Σκορ: 9-5 υπερ του Francis....
και η ψηφοφορία συνεχίζεται....
(1 βαθμός ανά ταινία, these are the rules guys!)
Λοιπόν, αρρωστημένα κοππολόπαιδα ήρθα!! Τρέξτε να σωθείτε. Τα λόγια περιττεύουν, οπότε περνώ στο ψητό.
1)Mean Streets
2)Raging Bull
3)Taxi Driver
4)Goodfellas (ποιοί νονοί, χαχαχα)
5)The Conversation
Αρνητική ψήφος... Ομολογώ ότι μου πήρε ώρα, αλλά Peggy Sue και γω!
Επιτέλους και ένας λογικός! (είμαι πρότυπο αμερόληπτου διοργανωτή, έτσι;)
Σκορ: 9-9
To παιχνίδι αρχίζει να ανάβει...
Πάνο είσαι ζώο. Καταδικάζεσαι να βλέπεις από δω και πέρα Peggy Sue και Jack στο προτζέκτορα σου και να αφήσει Ταξιτζή(!), Mean Streets(!) και Καλά Παιδιά που τόλμησες να αφήσεις απ'έξω. Ουστ!!
Μπουκάτσα μου, θα δουν το φως το αληθινό σύντομα...
Ναι, ο Κόπολας έχει αυτές τις ταινίες. Ο Σκορσέζε έχει 20 αριστουργήματα.
Τον προτιμώ για το λάγνο βλέμα στο εξώφυλλο του ΣΙΝΕΜΑ πριν δυο χρονάκια.
Αχιλλέα, θα είσαι πάντα ο αγαπημένος μου.
Τζακ ταινιάρα.
Μιας και δεν χωνεύω την eurovision(την οποία μου θύμισε ο Πάνος),ας ψηφίσω εδώ!
Χμ...
1)Goodfellas
2)Mean streets
3)Age of innocence
4)The rain people
5)The aviator
Κι επειδή είμαι κακός άνθρωπος θα δώσω κι αρνητικό.θα συμφωνήσω με τον Αχιλλέα...Peggy Sue got married
Παίδες,σόρυ για το ανώνυμο,η αφεντιά μου το έγραψε το τελευταίο σχολιάκι!Άτιμη τεχνολογία...
Εγώ πάλι αγαπάω τον Κόππολα. Παθολογικά. Αναγνωρίζω τον Scorsese αλλά με τον άλλο έχω σχέση. Θα ψηφίσω επιπόλαια...
1. Apocalypse Now (το ευκολότερο για μένα)
2. Raging Bull
3. The Last Temptation of Christ
4. Godfathers
5. Conversation...
Αν δεν ψήφιζα επιπόλαια και καθόμουν να σκεφτώ θα στεναχωριόμουν πολύ που άφησα εκτός ολόκληρο One from the Heart ή τη διλογία Rumble Fish/Outsiders απ’ τον ένα και τα Goodfellas απ’ τον άλλο. Μα τι λέω... πιο πολύ για το After Hours. Ταινίαρα. Υπάρχουν και τα Casino/Cape Fear γμτ...
Τέσπα ίσως τα αυθόρμητα να είναι και τα πιο σωστά.
Μεγάλοι δημιουργοί και οι δύο και όντως η κόντρα αναπόφευκτη. Να μην μετράμε όμως αριστουργήματα γιατί θα αρχίσω κι εγώ για τον δικό μου :p.
Μαυρίζω το παρασκήνιο των δύο μεγάλων τους project Megalopolis και Gangs of New York. Όχι σαν ταινίες προφανώς. Ούτε τους σκηνοθέτες. Απλά τα γεγονότα... Όταν κάποιοι τύποι σαν κι αυτούς σου λένε θέλω να κάνω την ταινία της ζωής μου αλλά θα χρειαστούν λεφτά αρχίζεις το ψάξιμο, δεν ξεκινάς υπολογίζοντας τις απώλειες.
Χωρίς σειρά κατάταξης: Cape Fear, Aviator, Αποκάλυψη τώρα, Rainmaker, The Conversation
Tόνια, πολύ απλά, δεν ξέρεις τι λες... :Ρ
Νονός 3 αντί Συνομιλίας τομάρι.
(Για τον Cotton Club σιγή ιχθύος, απαράδεκτοι σινεφίλ;)
Τον Αύγουστο, σε κατασπαράσσω, σύνταξε την διαθήκη σου.
Αχιλλέα, δεν μπορώ παρά να υλοποιήσω τις απειλές μου εαντίον σου απόψε.
You've been warned.
Πάνοσ κάτω τα χέρια απ'την Τόνια.
Zubi σου έχω πει την αδυναμία που σου τρέφω;
(Θα ήθελες, ίσως, να δείρουμε τον Αχιλλέα μαζί απόψε;)
Tempting... Με τιμά και η πρόσκλησή σου. Έχω και το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού καθότι δεν με έχει γνωρίσει ακόμα δια της όψης... Μεταξύ λάτρεων της πυγμαχίας τέτοιες χειρονομίες συγκινούν.
1. Νονος ΙΙ
2. Αποκάλυψη Τώρα
3. Νονος Ι
4. Οργισμένο Είδωλο
5. The Conversation
Η Peggy Sue είναι λατρεμένη ταινία, στραβοχυμένα τετράποδα.
Αρνητική ψήφο δίνω στο Bringing out the dead. Ο Σκορσέζε σε μορφή καρικατούρας. Περνάς καλά, αλλά το ίδιο μπορει να σου συμβεί και με το χειρότερο "χόρτο".
Ας κάνω κι εγώ τη δική μου ταπεινή λίστα (με μόνο κριτήριο το προσωπικό κόλλημα):
1. Rumble Fish,
2. The Godfather Trilogy,
3. Apocalypse Now,
4. Raging Bull,
5. One From The Heart.
Ρε συ Frank, δεν είναι μόνο πως χαλυβδώνεις μια επικράτηση, είναι πως πολύ κοινούς δρόμους ακολουθούμε βρε συ...
Χαίρομαι πολύ που υπάρχεις.
Ηλία μου, πολύ τιμητικό (στ'αλήθεια!) για μένα αυτό που έγραψες, αλλά φοβάμαι ότι, εάν όντως με τη λίστα μου "χαλυβδώνω μια επικράτηση", έχω κερδίσει την αιώνια αντιπάθεια του φίλτατου οικοδεπότη μας, χαχα!
>>Τόνια, Χαριτίνι. Ευχαριστώ για τη συμμετοχή και ελπίζω να μας ξανατιμήσετε με την παρουσία σας.
>Zubi, Thanks αλλά γιατί ρε συ παραπονιέσαι για το Gangs of New York; Toυλάχιστον ο Marty το πολέμησε, συμβιβάστηκε, έχυσε αίμα και αν τον είχαν βοηθήσει περισσότερο οι συγκυρίες και ο πρωταγωνιστής θα είχε δώσει μια κλασσική ταινία. Ακόμη και έτσι, στην ατέλεια του, το έργο είναι συναρπαστικότερο από καμία δεκαριά ταινίες του Κόπολα. Ο Κόπολα από την άλλη το έργο ζωής του το εγκατέλειψε με την πρώτη δυσκολία. Συνταξιούχος οραματιστής.
>Aκί, θέλεις να σου στείλω τον Jake La Motta να σου κάνει κανά facelift; Δηλαδή θεωρείς το Jack και την Peggy Sue καλύτερα από το Bringing out the dead; (το οποίο δεν είναι από τις χειρότερες ταινίες του Marty ).
>Frank, μακριά από τις κακιές παρέες! Τhanks φίλε για την συμμετοχή σου.
>>Ηλία, θα σου φέρω κανένα
κοπολόκρασο για να πίνουμε βλέποντας Raging Bull στο repeat.
Score: 18-23 για τον κρασέμπορο.
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΟΤΙ Η ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΑΚΟΜΗ...
Έλειπε ο γάτος και χορεύουν τα ποντίκια. Φίλε Ηλία, σου υπενθυμίζω ότι μεγάλωσα με επαναληπτικές προβολές Ρόκυ (ο Πάνος ξέρει τι λέω) και μαζί με την Jake LaMotta μου τεχνική σας έχω για πρωινό εσένα και τον Zubi. Θα περιμένω με τα ασπρόμαυρα γάντια μου αλητάμπουρες!!
Mpoukatsas, ζητώ μια αλλαγήψήφου αν είναι δυνατόν. Να βγάλω την αρνητική από την Peggy, η οποία είναι μέτρια - αλλά όχι και τόσο κακιά - και να τη ρίξω στο απαράδεκτο Jack.
Ρε συ τι λένε για Gangs και Bringing out the dead; Μήπως να έρθεις και συ να τους πλακώσουμε.
Ηλία, θα στο πω μια και καλή για να το καταλάβεις. Το New York, New York είναι πολύ καλύτερο από το Cotton Club και το Goodfellas από κάθε Νονό. Άντε.
Τόνια, άστον. Είναι αχαΐρευτος.
Καλά ο Άκης δεν υπάρχει.
Το μόνο που έκανε ήταν ένα σαφλ στη λίστα μου.
Δεν ξέχασε βέβαια να δώσει το προσωπικό στίγμα μαλακίας του με την αρνητική του Μπρίνγκινγκ άουτ δε ντεντ, το οποίο είναι ταινιάρα καραμπινάτη.
Για τους άλλους δεν σχολιάζω καν.
Το ξέρετε.
Χαχαχα!!! Shuffle από την προσωπική λίστα!!
Αστείος είσαι μεν, αχαΐρευτος δε!! Δεν ντρέπεσαι. Που είναι το Goodfellas ρε; Το Taxi driver; Ουστ και πάλι. Καλά αν κερδίσει ο Κόππολα (σε συνολική προσφορά μιλώντας, θα ξεραθώ στα γέλια...)
>Aχιλλέα φυσικά και μπορείς να αλλάξεις την ψήφο σου καθώς καμία μαύρη λίστα δεν είναι πλήρης δίχως το τρισάθλιο Jack.
Απόλυτα μαζί σου για το New York, New York (ειδικά το director's cut). Aς όψεται ο μακαρίτης ο Ραφαηλίδης που το Cotton Club στην Ελλάδα έχει ακόμη θαυμαστές (παίζει και αυτός ο φλούφλης Ρίτσαρντ Γκιρ)
Παρατηρώ ότι έχει ψηφιστεί πολύ μεγαλύτερη ποικιλία ταινιών από ότι περιμένα. Για να δούμε τι άλλο θα φέρει η κάλπη...
Γιώργο, άνευ ειρωνείας παρακαλώ, είσαι φοβερός γλύκας που έβαλες αυτόν τον σύνδεσμο.
Κάτω από την πρυτανεύουσα πλάκα - ωστόσο κάποτε πρέπει να γίνει και μια σοβαρή σύγκριση για σας τους πορωμένους - κυριαρχεί συναδελφικό ήθος και ευρύ σινεφιλικό γούστο.
Στηρίζοντας Άκη, που απρόσμενα έθεσε θέμα Bringing Out The Dead επισημαίνω πως κι εγώ δεν μπορώ ανακαλύψω greatness in it.
Ίσως κάτι που χαρακτρίζει την λογική μου στο θέμα είναι πως πράγματι δεν μπορώ να βρω ταινίες του Coppola που να μην τις εκτιμώ (και αγαπώ...), έστω και αν είναι "αποτυχημένες" για το κυρίως ρεύμα.
Τον θεωρώ visionaire, εκεί που ο Martin είναι ένας εργάτης auteur. Ο Κόπολα είναι αβίαστα μεγάλος στα μάτια μου, ο Scorsese με πολλή προσπάθεια και μελέτη εξίσου μεγάλος.
Ξέρω ότι σηκώνει συζήτηση η ιστορία - και θα την κάνουμε...
Να συνεχίσω κι εγώ την υπεράσπιση. Κατ’ αρχάς δεν είπαμε τίποτα για το Gangs of New York.
Ο Scorsese έκανε τις Συμμορίες μετά από πολλά χρόνια, σύμφωνοι. Κάπου όμως Γιώργο λαθεύεις. Ο Coppola δεν είχε παρατήσει το Megalopolis ούτε στην πρώτη ούτε στη δεύτερη άρνηση που συνάντησε απ’ τα μεγάλα στούντιο. Συγκεκριμένα το παράτησε 1-1,5 χρόνο πριν. Είχε μάλιστα μαζέψει αρκετά ok για το καστ και από μόνος του κάποια χρήματα. Πριν μάλιστα το εγκαταλείψει οριστικά είπε να το παλέψει με την προσφιλή σ’ αυτόν μέθοδο του DIY. Αυτή τη φορά δεν τα κατάφερε. Τι έκανε μετά απ’ αυτό· αποφάσισε να μην ξαναγυρίσει ταινία για μεγάλο στούντιο και με τα λεφτά που είχε ήδη μαζέψει να γυρίσει τρεις ’μικρές’ καθαρά δικές του ταινίες (η πρώτη απ’ αυτές είναι το Youth Without Youth). (Τι έκανε ο Scorsese μετά τη δήλωσή του ότι δεν θα ξαναδουλέψει για μεγάλο στούντιο και το oscar που ακολούθησε· άρχισε να βάζει την υπογραφή του σε ότι χαρτί έβρισκε στο γραφείο του.)
Το κακό και με τις δύο περιπτώσεις (και αυτό ήταν η μαύρη ψήφος μου) είναι ότι και το Gangs of New York απαιτούσαν πολύ λιγότερα χρήματα από ένα Transformers για παράδειγμα. Μπορεί να μην έβγαζαν το κέρδος των εξωγήινων ρομπότ αλλά ζημιά δεν θα επέφεραν σε καμία περίπτωση.
Άκυρο το υπεράσπιση. Ο λόγος του προ-εμού-λαλήσαντα δεν χωράει τέτοιες έννοιες.
(Τι έκανε ο Scorsese μετά τη δήλωσή του ότι δεν θα ξαναδουλέψει για μεγάλο στούντιο και το oscar που ακολούθησε· άρχισε να βάζει την υπογραφή του σε ότι χαρτί έβρισκε στο γραφείο του.)
Αναφέρεσαι στο Aviator; Ή στο Departed; Φίλε Zubi, αν δε βλέπεις πόσο πολύ συνδέεται ο Σκορσέζε, όπως τον μάθαμε σε ολόκληρη τη φιλμογραφία του, με αυτές τις δύο ιστορίες, τότε οκ. Ίσως να είναι προσωπικές στιγμές το Jack, το Peggy Sue got married, κτλ.
Η πελώρια διαφορά ανάμεσα στους δύο είναι ότι ένας κάνει σινεμά, επειδή δεν έχει άλλη επιλογή. Αυτή είναι η ζωή του. Οι εμμονές του πρέπει να βρουν διέξοδο γιατί όταν μένουν μέσα είναι ασφυκτικές. Ο άλλος κάνει ταινίες (πλέον) όταν τα λεφτά από τα κρασιά δεν του φτάνουν πια για να χαρίσει στις κόρες και στα εγγόνια του τα λούσα τους.
Οι εμμονές και η προβληματική του Σκορσέζε είναι γνωστές, και οι πέτρες τις ξέρουν. Ποιες είναι αυτές του φίλτατου Φράνσις;
(τον οποίο, να μην παρεξηγηθώ, αγαπώ αρκετά, αλλά δεν άντεξα - το παρακάνατε με τις επιθέσεις σας στον μεγαλύτερο αμερικανό σκηνοθέτη).
>>zubi. Όλα αυτά που γράφεις για το Megalopolis είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα, ωστόσο πιστεύω ότι ένας με την εμπειρία του Κόπολα θα ήταν σε θέση να βρει έστω και μερική χρηματοδότηση από τα στούντιο για να το υλοποιήσει. Ίσως να μην πίστευε τόσο πολύ σε αυτό, ίσως να ήταν κουρασμένος λόγω προηγουμένων αγώνων. Δυστυχώς ελάχιστες λεπτομέρειες έχουν γίνει γνωστές και μόνο σε εικασίες μπορούμε να προβούμε για τη φύση του project. Πάντως δεν ξέρω και αν κατάφερε να ολοκληρώσει το σενάριο. Ίσως να μην είναι μόνο θέμα χρηματοδοτόσεις τελικά η ιστορία (ο Μαρτιν είχε έτοιμο το σενάριο των Συμμοριών εδώ και είκοσι χρόνια). Πάντως θα είμαι ο πρώτος που θα χαρεί αν καταφέρει και κάνει τρεις ταινίες αντί αυτού. Θα αποδείξει τουλάχιστον ότι δεν έχει στερέψει δημιουργικά.
>>Hλία μου, έθεσες ένα πολύ ωραίο θέμα προς συζήτηση. Οραματιστής ή auteur; Δέχομαι ότι ο Κόπολα είναι σαφώς πιο φιλόδοξος conceptually από τον Marty. Προσπαθεί να οδηγήσει την κινηματογραφική φόρμα στα άκρα της σε βαθμό μεγαλύτερο από τον Marty (ο οποίος επίσης είναι αρκετά φορμαλιστής.) Αυτό κάνει τις ταινίες του απαραίτητα καλύτερες; Όχι υποχρεωτικά.
Ο Marty έχει διαφορετική και πολύ πιο ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Συμπάσχει σε βαθμό ολάκερης ταύτισης με τους ήρωές του, δεν τους αντιμετωπίζει ως abstract φιγούρες, δεν τους πνίγει στη φόρμα (βλ. Αταίριαστος) και η κατάθεση ψυχής του περνάει αμεσότατα στον θεατή. Ο Κόπολα είναι πολύ πιο τελετουργικός, ένας εφευρέτης, δέσμιος όμως των θεμάτων του και δίχως την απαραίτητη σε έναν δημιουργό αίσθηση της αυτοσυγκράτησης. Eκτός όμως από το εφευρέτη Κόπολα, υπάρχει και ο διεκπεραιωτής Κόπολα που γυρίζει απίστευτες απρόσωπες μπαλαφάρες σαν την Peggy Sue και το Jack. Ο Μαρτυ, ακόμη και στις ταινίες-παραγγελία (color of money, cape fear, departed) καταφέρνει να βάζει ανεξίτηλα την υπογραφή του και να μεταφέρει στο θεατή το συναίσθημα ότι ο δημιουργός έχει προσωπικά επενδύσει στο έργο και δεν εισπράττει απλώς ένα check.
Και είμαι σίγουρος ότι αντίθετα με ό,τι γράφει ο Zubi, η επόμενη ταινία του Marty θα είναι άκρως προσωπική....
Η κάλπη θα παραμείνει ανοιχτή και μέσα στο σ/k!
Οι εμμονές και η προβληματική του Σκορσέζε είναι γνωστές, και οι πέτρες τις ξέρουν. Ποιες είναι αυτές του φίλτατου Φράνσις;
Eξαιρετικό ερώτημα αγαπητέ Αχιλλέα. Για όλους τους μεγάλους δημιουργούς μπορώ να το απαντήσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Για τον Κόπολα πρέπει να το ψάξω αρκετά....
1. Apocalypse now
2. Godfather II
3. King of comedy ( μεγάλη προσωπική αδυναμία )
4. Goodfellas
5. Conversation
Θίξατε πολλά θέματα πανάθεμά σας...
Λοιπόν... Αχιλλέα όπως ήδη είπαμε μιλάω για τα Oscar του Departed. Είναι πράγματα που τα έχω γράψει χίλιες φορές:
"Μόνο γέλιο μου προκαλεί η ιδέα ότι πριν απ' το Departed ο Scorsese ήθελε να τα παρατήσει και να φτιάχνει μόνο "μικρές ταινίες" με την προσωπική του εταιρία παραγωγής. Πλέον ο αριθμός των ταινιών που ετοιμάζει ή φημολογείται ότι ετοιμάζει ο Marty είναι διψήφιος και ανά μήνα προστίθεται και άλλη μία στον ήδη παχυλό κατάλογο. Η τελευταία που ακούστηκε είναι το The Wolf of Wall Street, που θα αποτελέσει ελεύθερη διασκευή του ανέκδοτου αυτοβιογραφικού βιβλίου του Jordan Belfort. Ο σεναριογράφος Terence Winter καλείται να κάνει τη διασκευή μιας εκ των έσω εξομολόγησης για τη διαφθορά και τις κομπίνες που συμβαίνουν στην Wall Street. O Belfort μάλιστα είχε φυλακιστεί για 20 μήνες επειδή είχε αρνηθεί συνεργασία με τις αρχές σε μια σχετική έρευνα που διεξήχθει στις αρχές των 90's. Το συγγραφέα στην ταινία θα υποδυθεί ο Leonardo DiCaprio (ποιος άλλος..;). Ο πρωταγωνιστής μαζί με τον Scorsese έχουν αναλάβει και την παραγωγή."
"Μέχρι πριν την επιτυχία του Departed ήθελε να ακολουθήσει το δρόμο του Coppola, να ασχολείται μόνο με μικρά δικά του projects και να κάνει κυρίως παραγωγές. Μετά απ' το τελευταίο του γκανγκστερικό μίνι-έπος όμως ο Martin Scorsese αφενός υπέγραψε μερικά αφόρητα δεσμευτικά παλιόχαρτα αφετέρου δέχεται την μία πρόταση μετά την άλλη και το χειρότερο είναι ότι σε καμία δεν λέει όχι. Μέχρι στιγμής είχαμε το Last Duel, το Silence αλλά και το 101% σίγουρο sequel του Πληροφοριοδότη. Τελευταίο project που έφτασε στο γραφείο του Martin αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο θα ασχοληθεί μαζί του, μια μεταφορά του παιδικού βιβλίου The Invention of Hugo Cabret, μια ιστορία μυστηρίου στο Παρίσι του '30 στην οποία εμπλέκονται ένα άστεγο αγόρι, ο πατέρας του κι ένα robot..!"
Τα αφόρητα δεσμευτικά παλιόχαρτα που αναφέρω είναι συμβόλαιο για ταινίες κατά παραγγελία (4 αν δεν κάνω λάθος).
Mpoukatsas επειδή πολύ αμφιβάλλω ότι θα ακολουθήσει προσωπική ταινία το ξανασυζητάμε τότε.
"Παράλληλα συμφώνησε και με την Paramount να ολοκληρώσει το σενάριο του The Long Play, μιας μουσικής διαδρομής 40 ετών, απ' τις πρώτες μέρες των rythm 'n' blues μέχρι το αντισυμβατικό hip-hop που κατέκτησε τα 90's. Ήδη γνωρίζαμε ότι το project προορίζεται για τον Martin Scorsese o οποίος όμως τελευταία δίνει πολύ εύκολα το OK του και έχει στη ουρά του καμιά 10αριά παραγωγούς να τον περιμένουν. Με δεδομένη όμως την αγάπη του για τέτοιου τύπου ταινίες και την παρουσία του Monahan στο σενάριο, με τον οποίο έχουν ήδη ανοιχτό λογαριασμό - το δεύτερο μέρος του Departed... - είναι πολύ πιθανό τελικά να τον δούμε να αναλαμβάνει το Long Play..."
Θέσατε ζήτημα περί προβληματικής. Πίσω στις μέρες των Cahiers ε;
Το αν υπάρχει σταθερή προβληματική (που υπάρχει αλλά είναι όπως ήδη ειπώθηκε καθαρά κινηματογραφική στα όρια της τέχνης παρά προσωπική όπως του Scorsese) στον Coppola ελάχιστα έχει να κάνει με το αν είναι καλός σκηνοθέτης ο τελευταίος. Είμαι κι εγώ περισσότερο της δικιάς σας άποψης (γουστάρω τους σκηνοθέτες με εμμονές και επιμονές). Αλλά αν ήταν δείκτης ποιότητας για τον κινηματογράφο αυτός τότε ο Houston θα ήταν ένας γοητευτικός οπορτουνιστής και τίποτα παραπάνω, η εικαστική αναζήτηση του Lang θα λατρευόταν μόνο ως τεχνοτροπία κι όχι ως σινεμά, ο Φελίνι θα ήταν ψιλοπαπαράκος (εδώ ως γνήσιο Ραφαηλιδικό κατάλοιπο θα συμφωνούσα), let alone Kubrick και θα είχα σταματήσει να βλέπω ταινίες λίγο μετά το 1990 (με ελάχιστες εξαιρέσεις). Προφανώς και ο Coppola είναι δέσμιος των θεμάτων του. Για την ακρίβεια τον θεωρώ απ' τους ελάχιστους (μετρημένους στα δάχτυλα) σκηνοθέτες που υποτάσσονται στο θέμα σε τέτοιο βαθμό, που για να το αποτινάξουν πρέπει να φτάσουν στην τελευταία μικρή λεπτομέρεια . Το Apocalypse Now και πιο πολύ το Redux είναι ενδεικτικό. Μπορείς να κατηγορήσεις σαν ασυνεχές (εγώ δεν το κάνω) αλλά αποκαλύπτει μυριάδες επιπλέον της αρχικής ταινίας προεκτάσεις. Για τους Νονούς δεν θα μιλήσω καν (μόνο ως ανέκδοτο η σύγκριση με τα Goodfellas). Σύμφωνοι υπήρξαν και καλλιτεχνικές αποτυχίες, λάθη ενός βαθμού στον οποίο ο Martin δεν υπέπεσε ποτέ.
Προτιμώ όμως 1000 φορές το κατασταλαγμένο μεγαλείο του Coppola παρά την διαρκή εσωτερική αναζήτηση του Scorsese (που μεταξύ μας νοιώθω ότι έχει λάβει τέλος και πλέον ανακεφαλαιώνει). Η εξέλιξη του Scorsese σαν σκηνοθέτης είναι και ο μοναδικός λόγος που τον συμπαθώ, γιατί είδα έναν μπερδεμένο ανθρωπίσκο (a totally fucked up mind) να μετατρέπεται σε κοσμογεννήτορα και να μοιράζει εναλλακτική σοφία. Για μένα ο καλύτερος τρόπος (για να μην πω ο μοναδικός) να δεις τον Scorsese είναι να πάρεις τις ταινίες του με τη σειρά.
Πράγμα πολύ πιο βολικό απ' το να αναγνωρίσεις τα μεμονωμένα αριστουργήματα του Coppola έτσι; :p
Ορίστε μπουκατσοαχιλλέες ο Πάνοσ (άλλαξέ το το τιμημένο) αν εξαιρέσεις τα φαιδρά σχόλια με τα οποία συμπλήρωσε παρά λίγο να το κάνει.
done
Έχουμε και λέμε:
1)Οργισμένο είδωλο
2)Νονός
3)Ταξιτζής
4)Η συνομιλία
5)Μετά τα μεσάνυχτα (τι έγινε μόνο εγώ το λατρεύω;)
Συνονόματε ελπίζω να πρόλαβα τις κάλπες, έτσι;
Κοίτα ντε και μερικά post παραπάνω :p
Συμπάσχουμε
>>Ζubi
Όσα γράφεις για τα μελλοντικά σχέδια του Μαρτυ μου θυμίζουν όσα γραφόντουσαν μετά την μεγάλη εμπορική επιτυχία του Cape Fear. Τότε έλεγαν ότι έχει συμβόλαιο με την Universal για 5 ταινίες παραγγελία, ότι θα γίνει το καλύτερο παιδί του Hollywood κλπ. Τί έκανε ο Μαρτιν από όλα αυτά; Η επόμενη ταινία του ήταν το εμπορικότατο (!) Age of Innocence και η μόνη ταινία για την Universal που γύρισε ήταν το Casino. Έντρομη η Universal έσπασε αμέσως το συμβόλαιο.
Και μόνο η ιδέα για σηκουελ του Departed από τον Μαρτυ είναι αστεία. Θα παίζουν τα φαντάσματα των Λιο και Matt Damon; Για τα υπόλοιπα project που αναφέρεις (και που ο ίδιος δεν έχει προβεί σε καμία επίσημη ανακοίνωση) σε πληροφορώ ότι το Silence το έχει στα σκαριά καμια δεκαριά χρονάκια και απλά δεν βρίσκει χρηματοδότηση. Τώρα η επιτυχία του Departed του έχει ανοίξει σίγουρα δρόμους.
Καλύτερα λοιπόν να μην είσαι τόσο σίγουρος για το δήθεν ξεπούλημα του Martin γιατί, σε αντίθεση με τον Κόπολα, δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα μέχρι τώρα στην καριέρα του.
¨Αλλη μια ένσταση έχω να κάνω σε όσα αναφέρεις. Οι Τζων Χιούστον, Φριτς Λανγκ και φυσικά ο Stanley Kubrick είχαν σταθερή προβληματική και μοτίβα που διαπερνούν όλο τους το έργο. Και σίγουρα πολύ πιο ευανάγνωστα από αυτά του Francis.
>>Nonickname, Γιώργο. Ευχαριστούμε για την ψήφο σας και τη συμμετοχή.
Το σκορ (ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ) είναι:
23-28 για τον σκηνοθέτη του "Jack".
Για τους σκηνοθέτες το περίμενα ότι κάποιος θα το έλεγε αυτό αλλά μιλάω για καθήλωση σε μια συγκεκριμένη θεματική κι έναν συγκεκριμένο ήρωα, όχι για μοτίβα που επαναλαμβάνονται (προς Θεού μια ταινία Kubrick κουβαλάει πάντα το Killing, το Σπάρτακο ή τη Λολίτα ή ας πούμε ο προχώ κοινωνικός προβληματισμός του Huston είναι παρόν στα περισσότερα φιλμ του). Και όχι ότι δεν είναι και εμφανής η επανάληψη του Coppola... Ο άνθρωπος έχει κάνει και εξόφθαλμες ταινίες πάνω στο βίτσιο του Outsides, Rumble Fish, Jack, Peggy Shue, το επόμενό του είναι το Youth without Youth.
Από 'κει και πέρα, κι εγώ πιστεύω ότι τον Martin δεν πρέπει να τον φοβόμαστε. Ανέφερα μια σειρά από δημοσιεύσεις σχετικές που ομολογώ ότι τότε με στεναχωρούσαν. Ευτυχώς τα περί sequel έχουν κοπάσει και η κινήσεις του ελπίζω ότι αντίθετα με τα όσα ακούγονται θα είναι μετρημένες. Άλλωστε ούτε χαζός είναι ούτε τάσεις συμβιβασμού του πρέπουν. Πάντως ότι θα αποσυρόταν το είχε δηλώσει :p.
To sequel του Departed είναι προφανώς εφικτό έστω και χωρίς αυτόν ενώ το βρίσκω πολύ πιθανό να βγει στο άμεσο μέλλον. Σενάριο ξεκίνησε να γράφεται απ' τον Monahan (προφανώς όχι με τους χαρακτήρες που πέθαναν). Και στο Χονκ-Κονγκ 3 έκαναν. Όπως και να 'χει θα 'θελα ο Marty να μείνει μακριά.
23-28 για τον σκηνοθέτη του Apocalypse Now λοιπόν. Τα Κοππολόπαιδα μπορούμε να πανηγυρίζουμε;
Zubi, Κοπολάνθρωπε, Μηδένα προ του τέλους μακάριζε! :P
Η ψηφοφορία παραμένει ανοιχτή μέχρι νεωτέρας..
(περί sequel: το σήκουελ του Departed, άμα γίνει τελικά, θα είναι στην ουσία μια άλλη ταινία. Στο Infernal Affairs τουλάχιστον ο ένας από τους δύο πρωταγωνιστές έζησε στο τέλος, βέβαια η συνέχεια εστίαζε σε προηγούμενη φάση της ζωής των ηρώων. Μην ξεχνάς ωστόσο ότι και το Godfather II ήταν σηκουελ, πολύ πιο προσωπικό, του συμβατικότερου πρώτου μέρους)
/Καλύτερα λοιπόν να μην είσαι τόσο σίγουρος για το δήθεν ξεπούλημα του Martin γιατί, σε αντίθεση με τον Κόπολα, δεν έχει δώσει τέτοια δείγματα μέχρι τώρα στην καριέρα του./
Λυπάμαι, αλλά διαφωνώ. Μπορεί ο Σκορσέζε να μην γύρισε ποτέ κάτι ανάλογο του Τζακ, οκ, αλλά έχει κάνει κάτι που για μένα είναι αρκετά σοβαρό. Έχει υπερ-απλουστεύσει την θεματική του, την προβληματική του, αν θες, και την έχει λιάνει σε τέτοιο βαθμό που την καθιστα εύπεπτη και απο τα πιο καλοσυνάτα στομαχάκια. Και μη μου πεις ότι δεν στέκει αυτή η παρατήρηση! Σκορσέζε-light βλέπουμε εδώ και πολλά χρόνια...
Α, και στο σικουελ του Infernal, την ιστορία οδηγεί ο ήρωας που ενσάρκωνε ο Μαρκ Γουόλμπεργκ στο ρημέικ. Το ασιατικό σίκουελ πάντως ήταν εξαίσιο!
Στ' αρχίδια μας, εγώ χτες έβλεπα Οργισμένο Είδωλο και ακόμα είμαι "όρθιος".
Φακ.
Θα διαφωνούσα με τον Άκη αν δεν είχε προηγηθεί το Aviator (και ενδεχομένως οι Συμμορίες που είναι μια εντελώς διαφορετική ιστορία). Λόγω του Αεροπλόου (κορωνίδα στο γενικό κακό) όμως συμφωνώ 100% στα περί "εκφλώρεψης".
Και μιας και συνεχίστηκε στα περί sequel αξίζει να αναφέρουμε ότι έγινε λόγος και για συμμετοχή DeNiro σε ρόλο γερουσιαστή με ότι αυτό συνεπάγεται :p.
Ρε άθλιοι, το γαμωΑβιέητορ είναι ταινιάρα, τι ζόρια τραβάτε4 με τούτο;
Πραγματικά, κάποιο πρόβλημα έχετε. Ίσως το καλοκαιράκι... Το Aviator είναι φλώρικο, ε; Απορώ που. Πάντως έχει πολύ περισσότερα α....ια από 10 και βάλε ταινίες του Κόππολα (τον οποίο, Ηλία-Άκη-Zubi, αγαπώ, απλώς το θέτω συγκριτικά γιατί αυτό είναι και το πνεύμα του post).
Υπάρχει μια απλούστευση στον Σκορσέζε, αλλά εγώ δεν τη βλέπω ως συμβιβασμό. Την βλέπω ως σοφία. Ως διάλυση της σύγχυσης που ταλαιπωρούσε τον Scorsese ως άνθρωπο και ως δημιουργό στις πρώτες περιόδους του. Και να σου πω κάτι. Ο Scorsese έχει τα α....ια να εκτίθεται κάνοντας σταθερά μία ταινία κάθε 2 χρόνια (απλά και μόνο δεν μπορεί να πράξει αλλιώς, ως γνήσιος καλλιτέχνης). Είναι πολύ πιο εύκολα να επισημάνεις έτσι απλουστεύσεις στη συνέχεια του έργου του. Άλλωστε, απλούστευση διακρίνω στον Κόππολα και μάλιστα τεραστίων διαστάσεων (το ταξίδι προς την ωρίμανση ανάμεσα σε Αποκάλυψη και jack είναι χαωδώς διαφορετικό).
Μπουκάτσιε, θα χάσουμε στα σημεία, είναι δεδομένο. Ωστόσο, το αποτέλεσμα θα ήταν διαφορετικό αν έθετες το ερώτημα ως Scorsese vs Coppola και όχι βάσει 5 ταινιών. Πολλοί θα έγερναν προς τον πρώτο κρίνοντας συνολικά, και ας αγαπούν περισσότερο 3-4 ταινίες του άλλου.
Ναι, είδαμε Raging Bull. And they never got us down.
Όπως εγώ.
Απείρως σπουδαιότερος ο Σκορσέζε.
Αλλά η πεντάδα μου ήταν σαφής.
Αν και θα την άλλαζα λιγάκι τώρα.
"Αρχίδια" εννοείς;
Γράφτο, μωρή παρθένα.
Ασφαλώς.
Aκί, ο Αχιλλέας με κάλυψε στα περί συμβιβασμού του Σκορσέζε. Υπάρχουν εξάλλου διαφόρων ειδών συμβιβασμοί και όλες οι ταινίες του Κόπολα μετά το Apocalypse Now με εξάιρεση το Rumble Fish μου φαίνονται πολύ λιγότερο εικονοκλαστικές από αυτές των 70s.
Γιατί έχετε όλοι κάποιο μένος εναντίον του Αviator; OK, δεν είναι Raging Bull, αλλά ούτε προοριζόταν να γίνει, και αποτελεί την καλύτερη στιγμή του Martin από την εποχή του Casino (το οποίο κυκλοφόρησε πάνω κάτω την ίδια περίοδο με το Jack -έτσι για να τονίζεται η τεράστια διάσταση υφολογικής αναζήτησης που χαρακτηρίζει τους δύο σκηνοθέτες). Πιστεύω ότι το πέρασμα του χρόνου θα δικαιώσει το Aviator, μια ταινία που παρά τις αδυναμίες της κρύβει αρκετές αρετές μέσα της.
Αχιλλέα, κατέληξα σε αυτόν τον τρόπο ψηφοφορίας γιατί πιστεύω ότι οι δημιουργοί κρίνονται από το έργο τους κατά κύριον λόγο και κατά δεύτερο από την εν γένει παρουσία τους. Εξάλλου έδωσα την ευκαιρία να κατακριθεί η μακροχρόνια απουσία του Κόπολα μέσω της αρνητικής ψήφου, κάτι που λίγοι το εκμεταλλεύτηκαν. Σπουδαιότερος δημιουργός δίχως σημαντικότερες ταινίες δεν υφίσταται, οπότε let it be....
H κάλπη δεν έχει κλείσει ακόμη και το σκορ παραμένει: 23-28 υπέρ του σκηνοθέτη του Rainmaker.
Έλειπα στ' αμπέλια του Francis κι απολαμβάναμε παρέα rough cuts από το αριστούργημα που θα σας δείξει στη Ρώμη.
Μόλις επέστρεψα και σα να μου φαίνεται ότι στο χαλαρό και με μισές ταινίες πήραμε φαλάγγι τον τέως αξύριστο - με ότι αυτό συνεπάγεται.
Έγινε όμως πολύ ωραία συζήτηση εδώ.
Και, νομίζω, οφείλουμε σε κείνους που δεν μας ξέρουν μιαν εξήγηση για τον βαθύ έρωτα που τρέφουμε και για τους δυο.
(Επιφυλάσσομαι για μια ανάρτηση στο μέλλον - αντί περαιτέρω συμμετοχής, αφού μπεκρόπινα).
Γιώργο ευχαριστώ...
Hλία, εγώ πάντως καλού-κακού πριν την προβολή του Youth without Youth θα έχω κατεβάσει κανένα μπουκάλι Κοπολόκρασο ώστε να είμαι έτοιμος για παν ενδεχόμενο...
Ευχαριστώ για το όμορφο σχολιό σου...
Να ‘μαι κι εγώ.
Αφού η κάλπη δεν έκλείσε ακόμη...
Συνήθως έρχομαι εδώ, διαβάζω, κομπλάρω και δεν σχολιάζω τίποτα μετά! LOL!
Έχω μια κάποια προτίμηση στον Coppola
Και θα πάρω το 3 σε 1 γιατί με βολεύει!
Λοιπόν:
The Godfather Trilogy
Dracula
Apocalypse Now
Ο Scorsese με απογοήτευσε κάπως στο Gangs of New York
Λίγο εφετζίδικο μου φάνηκε. Ο «κακός» Butcher, καρικατούρα?
Μου άρεσαν:
Casino
Cape Fear
Ε! Και άλλα, συνολικά 5 είπες όμως.
Τις καλημέρες μου.
Αχ Sally,
πόνεσε πολύ το σχόλιό σου. Εκτός του ότι αποκλείει κάθε ελπίδα για νίκη σε μας τους σκορσεζικούς, αποκάλεσες τον Χασάπη καρικατούρα. Σε μια από τις καλύτερες ανδρικές ερμηνείες της δεκαετίας κατ'εμέ. Αζούφ...
Parfait Sally. Je t' adore.
Τώρα πέραν του σχολίου κι επειδή πουθενά δεν αναφέρθηκε πόσοι εκτιμάμε πραγματικά το Δράκουλα;
Όπα εγώ ήμουν αυτός αλλά λάθος account. Παραδόξως από τις εικονικές ψήφους της Εύας προήλθε και η απορία μου.
(Γιώργο επειδή το έχουμε παρακάνει πες αν θεωρείς ότι βιάζουμε το thread)
Sally, ευχαριστούμε για τη συμμετοχή και ελπίζουμε να σε ξαναέχουμε και στο μέλλον.
Θα συμφωνήσω με τον Αχιλλέα για την εμβληματική φιγούρα του Billy the Butcher, χρωματισμένη με την υπέροχα γκροτέσκα ερμηνεία του Daniel Day Lewis. Aπό τους κορυφαίους κακούς της δεκαετίας.
Zubi, σε καμία περίπτωση δεν το έχετε παρακάνει και χαίρομαι που διαβάζω τόσα σχόλια. Συνεχίστε
Score: 25-31 για τον σκηνοθέτη του Outsiders. Η κάλπη κλείνει κάποια στιγμή αύριο....
Η πλάστινγξ γέρνει άνετα προς το μέρος των εμπνευσμένων.
Ξεκίνησες την αστεία μομφή σου με το Jack, πέρασες στο Rainmaker, τώρα στο Outsiders, αύριο θα αναγκαστείς να υποταχθείς αναφέροντας τον δαφνοστεφή της Βαμβακολέσχης.
Ο Gere θα χορέψει κλακέτες πάνω στα θλιβερά σαρκία των γοργοκάμερων τέως γενειοφόρων.
Φίλοι μου! ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ.
(Επίσης με το ψευδώνυμο Motorcycle Boy θέλω να ψηφίσω άλλη μια πεντάδα με Rumble Fish, One From the Heart, Dracula, Conversation και Peggy Sue.
Eπίσης μία ακόμα με τις εναπομένουσες - άντε θα εξαιρέσω το Jack, που οι αναισθητοποιημένες ψυχές σας αδυνατούν να εναγκαλισθούν.)
Ως αμετανόητος σκορσεζικός,καθ'ότι ο λόγος που βλέπω cinema...
1)Goodfellas
2)Taxi driver
3)After Hours
4)Ranging bull
5)The Aviator
Ελπίζω μόνο να πρόλαβα ανοιχτή την κάλπη.
...και μαύρη ψήφος στο Νονό 3,που μαύρισε μια κληρονομιά(χάρη στην ερμηνεία-δυναμίτη της Sofia Coppola)
Far away, so close...
Χεχεχεχεχε
Einai yperoxo kai legetai raging bull stefane.raging bull to proto,age of innocence to deutero,casino trito,nonos 2, taxi driver telos.arnitiki den dino,an kai mou arese to bringing out the dead.
Νομίζω ότι έφτασε πλέον η ώρα να εμφανίσω τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα αγαπητοί συμμετέχοντες.
Από τις ταινίες του Μarty ψηφίστηκαν οι:
Raging Bull (9)
Taxi Driver (5)
Goodfellas (4)
Aviator, Casino, Age of innocence (3)
Cape fear, Mean Streets, After Hours (2)
Last temptation of Christ, King of Comedy (1)
Aπό τις ταινίες του Francis oι:
Αpocalypse Now (9)
Conversation (7)
Godfather II (5)
Godfather (4)
Godfather Trilogy (4)
Godfather III, Rumble Fish, Rainmaker, One from the Heart, Dracula, Rain People (1)
TΕΛΙΚΟ SCORE 34-31 υπέρ του σκηνοθέτη του Raging Bull
Σκίσαμε.
Tελικά διαψεύστηκαν οι Kασσάνδρες και ο Marty με τις ψήφους στην παράταση από τους φίλτατους Στέφανο και georgina ανέβηκε στο βάθρο που του αρμόζει. H καριερα του και το εύρος των ταινιών του μιλάνε από μόνα τους. Είναι πλέον από τους ελάχιστους σκηνοθέτες του κινηματογράφου με πέραν της τριακονταπενταετίας αδιάλειπτη και αδιάπτωτη παρουσία. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο, το θαυμαστό πλήθος των σχολιών που προηγήθηκαν πιστέυω αντιπροσωπεύει επαρκώς και τις δύο πλευρές.
Ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή σε αυτή τη συζήτηση.
Ξέχασα να αναφέρω τη μαύρη λίστα:
Peggy Sue got married (2)
Jack (1)
Bringing out the dead (1)
Godfather III (1)
Νοθεία και Αίσχος ποταπό, τρισάθλιε καραμανλικέ '61!
Στέφανος και Τζορτζίνα....έγινε.
Και πάραυτα κλείσμο της κάλπης - ώστε να μην φέρουμε και μεις εγκάθετους στεφανοτζορτζίνες.
Τώρα ξέρουμε το πραγματικό σου πρόσωπο.
Και υπολογίζουμε τον αριθμό του θηρίου.
Κάλπη θα ξαναστηθεί εν καιρώ.
That's a threat.
Αχ Ηλία,
είσαι ο πνευματικός ηγέτης μας, δε σου αξίζουν τέτοιες μικρότητες. Θα ήταν πιο σωστό εκ μέρους σου να δεχτείς την ήττα, και να μας συγχαρείς. Θα ήταν παράλογο ο Μάρτιν να έχανε.
Γιορτάσαμε την νίκη με Goodfellas σπίτι μου, μαζί με καλή παρέα. Και είτε συμφωνείς είτε διαφωνείς με μια θρασύτατη παλαιότερή μου δήλωση, δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς το μεγαλείο αυτής της ταινία. Πρόκειται ίσως για την καλύτερα σκηνοθετημένη ταινία - και η ίδια μου προσφέρει ένα ολόκληρο οπλοστάσιο από επιχειρήματα προς τούτο.
Και για να δείτε πόσο καλός άνθρωπος είμαι, ελπίζω το Youth Without Youth να ταρακουνήσει κάπως τις ισορροπίες. Μέχρι τότε...
Αίσχος.
Φίλτατοι αμφισβητίες, σας παρέχεται το δικαίωμα προσφυγής στο εκλογοδικείο.Αμφισβητείτε την ύπαρξη των 2 τελευταίων ψηφισάντων ή θέλετε να παραμείνει ανοιχτή η κάλπη για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα;
Η δεύτερη περίπτωση αντιμετωπίζεται άμεσα, για την πρώτη τί προτείνετε;
Δεν θέλω η μεγαλειώδης νίκη του Marty να αμαυρωθεί από τέτοια υπονοούμενα, οπότε ακούω προτάσεις....
Όχι φίλε.
Θα δεχθούμε με ευψυχία το αποτέλεσμα.
Είμαστε bloggers όλων των Ελλήνων.
Η νίκη σας υπήρξε Πύρρειος.
Δεν θα χρειαστεί παρά ένα κρούσμα εμπνευσμένης "Νεότητας" για την Αλλαγή.
Περήφανοι bloggers, Τιμημένοι Οινοπαραγωγοί.
Χαιρετίζω την γενναιόδωρη παραδοχή της ήττας σας και εύχομαι μετά την θέαση του τελευταίου πονήματος του συμπαθεστάτου κατά τα άλλα οινοπαραγωγού να λοξοδρομήσετε κατά Marty μεριά, όπου θα σας περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες.
Ξέρω, αυτή η ψηφοφορία έχει κλείσει εδώ και μια αιωνιότητα, αλλά θα πω τις επιλογές. Έτσι, για την τρέλα μου :p
Κατά τη γνώμη μου, είναι de facto ότι αν το σινεμά ήταν αυτοκινητόδρομος, ο Κόπολα θα έψαχνε που διάολο πήγε αυτός ο Σκορσέζε που του έκανε προσπέραση.
Και ιδού η πεντάδα:
1. Goodfellas (5 βαθμοί)
2. Raging Bull (4 βαθμοί)
3. Taxi Driver (3 βαθμοί)
4. The Godfather: Part II (2 βαθμοί)
5. The Godfather (1 βαθμούλης)
Μαύρο στο YOUTH WITHOUT YOUTH γιατί ο Φράνσις σκηνοθετούσε υπό επήρρεια αλκοόλ, αν κρίνω από το αποτέλεσμα, και ας βαράτε όσο θέτε.
Αλήθεια που έχεις εξαφανιστεί δυο μήνες Γιώργο;; Βλέπεις ταινίες σεζόν που δεν πρόλαβες;;; :)
Χωρίς παρεξήγηση... Μεγιστοτεράστιος και ο Κόπολα, μέσα στους 5 καλύτερους που έχει βγάλει το αμέρικαν σίνεμα. Απλά είναι το άκρως αντίθετο του Κλιντ Ίστγουντ: Όσο μεγαλώνει τόσο περισσότερο "ξεμωραίνεται". Γιατί είναι matter of fact ότι:
Τελευταία ταινία του Κόπολα που άξιζε: Ντράκουλα του 1992
Τελευταία ταινία του Μάρτι που άξιζε: Ντεπάρτεντ του 2006
Να λέμε και τα αυτονόητα.
Φίλε costello, ευχαριστώ για την παρέμβασή σου, η οποία είναι πάντοτε ευπρόσδεκτη ανεξάρτητα από τη χρονική στιγμή που πραγματοποιείται.
Εδραιώνεις περίτρανα την νίκη του Marty, την οποία κάποιοι κακοπροαίρετοι τόσο αμφισβήτησαν!
Φυσικά θα συμφωνήσω ότι δυστυχώς ο Coppola έμεινα από καύσιμα σχετικά νωρίς, πάντα όμως υπάρχουν περιθώρια για ένα comeback. O Marty αντίθετα παρόλα τα αναπόφευκτα σκαμπανεβάσματα ανέκαθεν ελισσόταν και εξελισσόταν.
Θα επανέλθω σύντομα μόλις ρυθμίσω κάποιες τεχνικές λεπτομέρειες.
Ευχαριστώ.
Δημοσίευση σχολίου