Σταματώντας το χρόνο

Στο Notes on a Scandal διασταυρώνουν τα ξίφη τους δύο από τις καλύτερες ηθοποιούς της εποχής μας. Το θέμα της ταινίας είναι εξόχως ενδιαφέρον: οι σύνθετες σχέσεις υποταγής και εξάρτησης που διαμορφώνονται ανάμεσα σε δύο κοινωνικά, ηλικιακά, όσο και προσωπικά ολότελα διαφορετικές γυναίκες. Το φιλολογικό σενάριο με την σε πρώτο πρόσωπο αφήγηση θίγει δυνητικά πολλά ζητήματα όπως η μοναξιά και ο συνεπακόλουθος κυνισμός στη σύγχρονη μεγαλούπολη, η ταξική αντιζηλία και υπεροψία, το διηνεκές κυνήγι της νιότης ως απόπειρα παράκαμψης του αναπόφευκτου γήρατος (και οι δύο ηρωίδες εποφθαλμιούν άτομα πολύ νεότερα από αυτές) κ.α. Η κινηματογραφική αξιόποιηση, ωστόσο, είναι ανεπαρκής. Ο σκηνοθέτης, στηριζόμενος ολοκληρωτικά στα θεατρικά του ένστικτα, βασίζει όλη την ταινία στις έξοχες ερμηνείες των ηθοποιών, ενώ επιβάλλει ένα φρενήρη ρυθμό που σε συνδυασμό με την υπερφορτική μουσική δεν αφήνει καθόλου την ταινία να αναπνεύσει· τα γεγονότα περισσότερο αφηγούνται από την Judi Dench παρά διαδραματίζονται. Λίγες είναι οι δραματικές σκηνές που ξεφεύγουν από αυτά τα ασφυκτικά πλαίσια. Η αδυναμία κινηματογραφικής διάκρισης μεταξύ της ενίοτε αναξιόπιστης υποκειμενικής αφήγησης και αντικειμενικής πραγματικότητας συντελεί στην απώλεια αξιοποίησης μια ενδιαφέρουσας συνιστώσας του σεναρίου και στην επιπλέον χειραγώγηση του θεατή, του οποίου η κρίση σπανίως απαιτείται. Η ιλιγγιώδης αφήγηση κλονίζει γρήγορα και την αληθοφάνεια των καταστάσεων καθώς χαρακτήρες περνούν από το Α στο Ω του συναισθηματικού φάσματος μέσα σε μία ή δύο σκηνές (λ.χ. ο σύζυγος της Cate Blanchett, οι συνάδελφοί τους στο σχολείο κ.α.) και εν τέλει αναδεικνύεται ο προγραμματικός χαρακτήρας της ταινίας. Μια ενδιαφέρουσα, κυρίως λόγω ερμηνειών, αποτυχία.