Mars Attacks!

Οι εξωγήινοι στην ταινία αυτή του Tim Burton δεν προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους γήινους απαγάγοντας παιδάκια, εξαφανίζοντας σμήνη πολεμικών αεροσκαφών, ψαχουλεύοντας σε ψυγεία και κουζίνες ή στέλνοντας jazzy συνθέσεις μέσω synthesizer, όπως έπρατταν κάποια άλλα (υποτιθέμενης) ανώτερης ευφυΐας όντα στο κινηματογραφικό παρελθόν. Η προσέγγισή τους είναι περισσότερο γήινη, αντίστοιχη με τις αρχέγονες ανθρώπινες κεκτημένες πρακτικές και συνοψίζεται στο πολύ εύγλωττο "φάτε τους". Αντιπροσωπευτικοί εκπρόσωποι των γήινων είναι ένας πολιτικάντης και βερμπαλιστής Πρόεδρος με την κενόδοξη γυναίκα του και το μικρονοϊκό επιτελείο του, διψήφιου IQ τηλεοπτικοί αστέρες, πομπώδεις και αφελείς "επιστήμονες", γραφικοί μιλιταριστές και άπληστοι μεγαλομεσίτες. Όλοι αυτοί λειτουργούν διεγερτικά για τα υπερτροφικής ευφυΐας πράσινα ανθρωπάκια, πολλαπλασιάζοντας την καταστροφική ηδονή τους. Οι ελπίδες του ανθρωπίνου γένους εναποτίθενται αναπόφευκτα στους απόκληρους και στους losers, ολοκληρώνοντας θεματικά την εύστοχη και σπαρταριστή σάτιρα του αναζωογονητικά μακάβριου Τιμ Μπάρτον που έχει ως στόχους το συγκεκριμένο κινηματογραφικό είδος και την καπιταλιστική κοινωνία. Άμα μια ταινία αξίζει εξ ολοκλήρου τον χαρακτηρισμό ως ένοχης απόλαυσης (guilty pleasure), είναι αυτή.