The Day After

Update: Για καθαρά ιστορικούς λόγους παραθέτω ένα άρθρο αναφορικά με το ποιοι θα επωφεληθούν τα επόμενα χρόνια από εικόνες σαν αυτές της παραπάνω φωτογραφίας:

«ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ»

Στην ουρά Εκκλησία, Μον Παρνές, έμποροι γης, καταπατητές

Του ΜΙΧ. ΚΟΥΡΜΟΥΣΗ

Παρ' όλο που η μεγάλη φωτιά στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας πιθανότατα δεν είναι έργο εμπρηστών -εμπόρων γης- καταπατητών, αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την αξιοποίηση (βλέπε εκμετάλλευση) της περιοχής.

Στην Πάρνηθα υπάρχει μεγάλη πίεση για οικοδομική ανάπτυξη και συγκρούονται ποικιλώνυμα συμφέροντα.

Πρώτα - πρώτη η Εκκλησία. Διεκδικεί γύρω στα 10.000 στρέμματα για άμεση αξιοποίηση, μέρος μιας ευρύτερης έκτασης που θεωρεί ότι της ανήκει. Το Δημόσιο αμφισβητεί την ιδιοκτησία της Εκκλησίας, αλλά το θέμα δεν έχει λήξει καθώς υπάρχουν πολλές νομικές ασάφειες με ψηφισθέντες νόμους που ισχύουν ή βρίσκονται υπό αναστολή (νόμος Δρυ).

Σύμφωνα με πληροφορίες, η προς αξιοποίηση έκταση που επιδιώκει να αποχαρακτηρίσει η Εκκλησία αρχίζει από τις παρυφές του βουνού (απ' εκεί που τελειώνουν οι χασαποταβέρνες) και φτάνει μέχρι το Μενίδι και μέχρι το ύψος του τελεφερίκ. Στην έκταση αυτή έχουν γίνει πράξεις αγοραπωλησίας (συμβόλαια που αναφέρουν πώληση αγροτεμαχίου) σε πολλούς ιδιώτες, οι οποίοι τώρα συναποτελούν ομάδα πίεσης.

Δεύτερος ενδιαφερόμενος είναι η επιχείρηση του «Μον Παρνές» (μετέχει το Δημόσιο με περίπου 50%) το οποίο διεκδικεί αποχαρακτηρισμούς για επέκταση του ξενοδοχείου (νέο κτίριο) και για δημιουργία πάρκινγκ 600 θέσεων. Το αίτημα αυτό έχει συμπεριληφθεί σε Προεδρικό Διάταγμα του ΥΠΕΧΩΔΕ το οποίο δεν υπογράφει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Στη σειρά ακολουθούν διάφοροι έμποροι γης (βλέπε καταπατητές) στην περιοχή των Θρακομακεδόνων, της Ιπποκρατείου Πολιτείας και φθάνουν μέχρι τη Μαλακάσα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η Εκκλησία και οι έμποροι γης επικαλούνται νομικές διαδικασίες που εφαρμόστηκαν στους αποχαρακτηρισμούς για τη δημιουργία του Ολυμπιακού Χωριού.

Ενα στοιχείο που δείχνει την πίεση για οικιστική ανάπτυξη της Πάρνηθας είναι ότι την τελευταία 25ετία έχουν καταγραφεί 30.000 κτίσματα σε εκτάσεις που εμπίπτουν στις προστατευόμενες δασικές περιοχές. Ολα τα κτίσματα έχουν προβλήματα νομιμοποίησης.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 30/06/2007



ΚΑΤΑΛΗΚΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ:

1. Πολιτικές δηλώσεις του τύπου "Στη θέση του δάσους θα ξαναγίνει νέο δάσος" είναι προσβλητικές για την νοημοσύνη καθενός μνήμονος πολίτη. Πότε ήταν η τελευταία φορά που κυβέρνηση έκανε σοβαρή αναδάσωση, τι κονδύλια διέθεσε (γιατί με ρομαντικές απόψεις του τύπου ας φυτέψει ένα δενδράκι ο καθένας μας δάση φυτρώνουν μόνο στο μεταφορικό τοπίο των ταινιών του Ταρκόφσκι), και ποία ήταν τα αποτελέσματα; Τα τελευταία, πιστεύω, μιλάνε μέσω της ανυπαρξίας τους από μόνα τους.
2. Ο αφόρητος λαϊκισμός του να βρεθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν υποδειγματικά πρέπει επιτέλους να εκλείψει. Όπως και στην περίπτωση των συμβολαίων θανάτου, ο πραγματικός ένοχος είναι ο εντολέας, ο οποίος και προσβλέπει στο μέγιστο συνεπακόλουθο όφελος, και όχι ο εντολοδόχος/εκτελεστής που συνήθως είναι ένας απελπισμένος loser στα όρια της εξαχρείωσης και που φέρει ευθύνη μόνο για την μεμονωμένη πράξη του. Οι πραγματικοί ένοχοι λοιπόν είναι πανεύκολο να εντοπιστούν. Το φθινόπωρο που θα αρχίσουν μέσα στα αποκαΐδια να ξεφυτρώνουν οι πρώτες περιφράξεις καθώς τα πρόσκαιρα κύματα οργής θα έχουν υποχωρήσει και τα media θα επιστρέψουν στο προσφιλές τους θέμα του "Πότε θα γίνουν εκλογές", τα διάφορα πλέγματα συμφερόντων που σκιαγράφησε το παραπάνω αρθράκι θα αρχίσουν να θέτουν σε λειτουργία το σχέδιό τους. Όποιος λοιπόν πραγματικά ενδιαφέρεται, ας κάνει μια βόλτα να δει τις ταμπέλες των περιφράξεων.
   
3. Οι πραγματικοί ένοχοι ακόμη και αν εντοπιστούν από κάποιους ευσυνείδητους πολίτες δεν πρόκειται να υποστούν καμία συνέπεια. Καταδικάστηκε ποτέ κάποιος μεγαλοπαράγοντας για ηθική συνεργία σε εμπρησμό ή κατεδαφίστηκε η βλαχομπαρόκ έπαυλη του επειδή βρισκόταν σε (πρώην) δασική περιοχή; Η διαπλοκή είναι τεράστια και το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο της χώρας τροφοδοτείται από δαύτην. Για παράδειγμα, πρόσφατα γνωστός μεγαλοδικηγόρος των Αθηνών και πρώην βουλευτής υποχρεώθηκε να καταβάλει εγγύηση ύψους 150 000 € για την ενδεχόμενη ανάμειξη του σε υπόθεση αγοροπωλησίας δασικής έκτασης. Φυσικά το θέμα πέρασε στα ψιλά, χωρίς καν να τεθεί από κανέναν ζήτημα ηθικής τάξης και είναι σίγουρο ότι αν δεν είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο του παραδικαστικού, η συγκεκριμένη υπόθεση ουδέποτε θα είχε βρει το φως της δικαιοσύνης.
4. Το επιχείρημα της επιχειρησιακής ετοιμότητας των δυνάμεων πυρόσβεσης είναι σημαντικό μεν, αλλά όχι καθοριστικό. Αφού ξεσπάσει μια φωτιά τέτοιας έκτασης, ακόμη και τα πιο αναπτυγμένα κράτη είναι δύσκολο να την εξουδετερώσουν εγκαίρως. Βέβαια η τραγελαφική ανοργανωσιά των διαφόρων φορέων με επικεφαλής τον ΜοντυΠαϊθονικό "Φορέα Πολιτικής Προστασίας" και η διαρκής υποβάθμιση του πυροσβεστικού σώματος, για προφανείς κατά τη γνώμη μου λόγους, επιτείνουν την καταστροφή. Ωστόσο, όπως ανέφεραν και τα άρθρα που παρέθεσα στο προηγούμενο post, οι φωτιές θα εξακολουθούν να υπάρχουν καθώς αποτελούν μια από τις αποδοτικότερες επενδύσεις (με την αγοραία έννοια) στις οποίες μπορεί να προβεί κανείς στον Ελλαδικό χώρο. Και αυτή είναι η ουσία του ζήτηματος.

Του χρόνου ή του παραχρόνου πάλι εδώ θα'μαστε στο ίδιο έργο θεατές. Ίσως κάποιος ιθύνων νους με γερή δόση αυτογνωσίας και αυτοσαρκασμού, ιδιότητες σπάνιες για κρατικούς αξιωματούχους, να εντάξει στο μέλλον σε τυχερά παίγνια τύπου στοιχήματος τις πιθανότερες μελλοντικές εστίες πυρός, έτσι για να αποκτήσουν και μια αμεσότερη πηγή εσόδων οι διάφοροι πανδημικοί "συνεταιρισμοί",υποσύνολα ενός ευρύτερου συνεταιρισμού, αυτού της καφρίλας.