Ο υποφαινόμενος, όντας δέσμιος εδώ και 17 περίπου χρόνια της γοητείας της σειράς, αδυνατεί να προσεγγίσει κριτικά την μεγάλου μήκους ταινία Τhe Simpsons Movie. Μια σειρά που διαρκεί τόσα πολλά χρόνια είναι αδύνατο να ρέει δίχως διακυμάνσεις τόσο αναφορικά με την οξύτητα του χιούμορ όσο και με την ευρηματικότητα των θεμάτων της. Θα ήταν άδικο λοιπόν να απαιτούσε κανείς η πρώτη, ελπίζω, μεγάλου μήκους ταινία να ξεπερνά τα καλύτερα και ανατρεπτικότερα επεισόδια της σειράς. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, ωστόσο η ταινία απέχει εξίσου από τις πιο αδύναμες στιγμές της σειράς και εμπεριέχει ορισμένα από τα καλύτερα αστεία της. Η μετάβαση από το εικοσάλεπτο στο ογδοντάλεπτο προϋποθέτει την ύπαρξη ενός αφηγηματικού σκελετού και ενός κεντρικού θέματος το οποίο, κατ' αναλογία με τις πρακτικές της σειράς, πηγάζει από την επικαιρότητα. Στην προκειμένη περίπτωση το κεντρικό θέμα είναι η πλήρης αδιαφορία του Springfield, γενικά, και του αμετανόητα χοντρόπετσου μπουνταλά Homer, ειδικά, για τις περιβαντολλογικές συνέπειες των ενεργειών τους. O κεντρικός άξονας που υφαίνεται γύρω από την προσπάθεια εξιλέωσης των Simpsons για τις καταστρεπτικές πράξεις τους αποκλίνει κάπως από το γνωστό κλίμα της σειράς όπου συνήθως κυριαρχούν τα αναρχικά γκαγκς με επίκεντρο όλους τους χαρακτήρες της σειράς. Εδώ οι τελευταίοι δυστυχώς παραγκωνίζονται από την οικογένεια προς χάρη της αφήγησης και η ταινία χάνει κάτι από το ανατρεπτικό χιούμορ της σειράς, η δύναμη της οποίας βρίσκεται λιγότερο στη σατιρική της αιχμή (που εν γένει είναι αρκετά στρογγυλεμένη σε σύγκριση με το ανεπανάληπτο Futurama ) παρά στα συγγενή με το πνεύμα των Max Brothers γκαγκ. Είθε, μετά την εμπορική επιτυχία του εγχειρήματος, το πολυαναμενόμενο sequel να είναι πιο ελεύθερο μορφικά και πιο ελευθέριο χιουμοριστικά με μεγαλύτερους ρόλους για τους Monty Burns, Smithers και Barney the drunk.
3 σχόλια:
Γεια χαρά και καλό μήνα εξ' αρχής!
Αν και φαινομενικά είμαι αντίθετος του αυστηρά ψυχαγωγικού ύφους ταινιών, το Simpsons Movie με διασκέδασε! Προσανατολισμένο στο σκοπό του(πλοκή, με διακυμάνσεις, νοήματα κτλ), και το χιούμορ να ρέει άφθονο στις αρτηρίες του προσφέρεται για ένα χρωματιστό 80λεπτό.
Πάντως η εμπορική του επιτυχία προβλέπω να φέρει στο προσκήνιο συνέχειες επί συνεχειών, άσκοπες ύπαρξης, στοχεύοντας την διεύρυνση του ταμείου!
Φίλε Kioy καλό μήνα και σε σένα. Φυσικά και εγώ απόλαυσα την ταινία και ιδιαίτερα τις σκηνές με τον Πρόεδρο Arnie και σίγουρα την προτιμώ από το 95% των αμερικάνικων κωμωδιών που κατακλύζουν τις αίθουσες. Περιμένω με μεγαλύτερες προσδοκίες τα αναπόφευκτα sequel καθώς, αμα κρίνουμε από την ακόρεστη ενέργεια των δημιουργών της σειράς, η πιθανότητα ολικής απογοήτευσης είναι απειροελάχιστη.
μάλλον θα το δούμε
Δημοσίευση σχολίου