Cronos
H πρώτη ταινία του ταλαντούχου Guillermo del Toro αποτελεί μια ενδιαφέρουσα παραλλαγή του βαμπιρικού μύθου, εμπλουτισμένη με μια πληθώρα αναφορών στη Ρωμαικοκαθολική Χριστιανική παράδοση αλλά και στη κινηματογραφική μυθολογία του είδους. Ο ήρωας ανακαλύπτει κατά λάθος μια μηχανική συσκευή που τρέφεται με το αίμα του και του χαρίζει ταυτόχρονα την αιώνια ζωή μετατρέποντάς τον σταδιακά σε βρυκόλακα. Φυσικά δεν είναι ο μόνος που επιδιώκει την κατάκτηση της αθανασίας (για την ακρίβεια είναι αυτός που την εποφθαλμιά λιγότερο) και η ταινία παρακολουθεί με χιούμορ το γαϊτανάκι του βαμπιρισμού δίνοντας του ενίοτε και αλληγορικές προεκτάσεις. Η ταινία βρίθει από ιδέες και η γόνιμη και πλούσια φαντασία του del Toro είναι πανταχού παρούσα. Ωστόσο πιστεύω ότι η μίξη των ειδών που επιχειρείται λειτουργεί εν τέλει εις βάρος της ταινίας, το ευτράπελο και το γκροτέσκο εκτοπίζουν το υποβλητικό και το μυστικιστικό και πολλές από τις ιδέες του σκηνοθέτη δεν βρίσκουν επαρκή αφηγηματική υποστήριξη με αποτέλεσμα να χάνουν σε αποτελεσματικότητα. Από την άλλη, ίσως απλά να μην είμαι σε θέση να εκτιμήσω την cult γοητεία της ταινίας που προϊκονομεί τις μετέπειτα ωριμότερες δημιουργίες του σκηνοθέτη όπως τα έξοχα Τhe Devil's Backbone και Pan's Labyrinth.
6 σχόλια:
Νομίζω ότι το γκροτέσκι της βίας εδώ λειτουργεί σε σουρεαλιστικό επίπεδο - "Μπονιουελ-ικά" αν θες. Και, αν με ρωτάς, έτσι το εκλαμβάνω και στα αξιόλογα Ευρωπαϊκά φιλμ αυτού του αιματοβαμμένου ιδιώματος (euro-horror το βάφτισαν στο Αμέρικα), σε ταινίες του Μπάβα, του Ζορζ Φρανζί ή του Ντάριο Αρτζέντο.
Γνώρισα τον Ντελ Τορο στην Τσεχία, όταν κάλυπτα τα γυρίσματα του Blade 2 και κάναμε κουβέντα αρκετή γι'αυτό, ενώ ουσιαστικά δεν ήταν υποχρεωμένος - ήμουν με μια παρέα φωτογράφων και τραβούσαμε, μέχρι που τον είδα να με δείχνει απο μακριά και να με καλεί στο τραπέζι του. Ο λόγος; Φορούσα ένα t-shirt του Suspiria που είχα αγοράσει απο το Profondo Rosso (το μουσείο του Αρτζέντο στη Ρώμη) και ο ίδιος είναι φανατικός οπαδός του! Έτσι περάσαμε το απόγευμα παρέα, τρώγοντας με το συνεργείο και κουβεντιάζοντας ασταμάτητα. Αξιοθαύμαστα ευγενής, διαβασμένος, λάτρης της μυθολογίας του Φανταστικού σινεμά και πολύ ωραίος τύπος!
Όλα αυτά που λέτε και οι δύο ακούγουνται πολύ ενδιαφέροντα. Δυστυχώς δεν έχω δει ακόμα το Cronos, ελπίζω να το κάνω σύντομα, πάντως ο Del Toro σίγουρα θα μας δώσει πολλά και ωραία πράγματα στο μέλλον. Νομίζω ότι η εξέλιξη του από Mimic σε Devil's Backbone, σε Blade II και τελικά (δεν έχω δει to Hellboy)στο άψογο Pan's Labyrinth πρέπει να μας κάνει πολύ αισιόδοξους.
Ακη, μπαγάσα, σε ζηλεύω που είχες την τύχη να μιλήσεις με τον Ντελ Τορο. Από τις συνεντεύξεις του, αυτή την εντύπωση ακριβώς σχημάτισα και εγώ. Ωραίος τύπος, με χιούμορ που τα λέει έξω από δόντια, χωρίς να συγχέει μια συνέντευξη με ένα publicity stunt. Στο DVD του Cronos, βρήκα την ωριαία (!) συνέντευξή του και το audio commentary συναρπαστικότερα από την ταινία, η οποία για εμένα έχασε το στόχο της αμέσως μετά την κορυφαία της σκηνή και συνάμα την πιο ρεαλιστική, αυτή που ο ήρωας γλείφει το πάτωμα στις τουαλέτες. Μετά γίνεται εντελώς εξωπραγματική για τα γούστα μου, αντιλαμβάνομαι αυτό που λες για σουρεαλιστική νότα, αλλά αυτό νομίζω ότι τελικά λειτουργει εις βάρος της ταινίας, νοθεύοντας τον βαμπιρικό μύθο που αν μη τι άλλο έχει γερά τα πόδια του στην πραγματικότητα.
zamuc, welcome. Το Ηellboy δες το, εγώ βαρέθηκα όντας εκτός κλίματος αλλά άμα είσαι φαν του κόμικ και του στυλ του Ντελ Τορο, πιστεύω ότι θα το βρεις ενδιαφέρον, τουλάχιστον από τεχνικής πλευράς.
To Hellboy μου άρεσε πολύ. Και μ'έπιασε κιόλας - το βρήκα πολυ τρυφερό! Γιατρέ μου, πάω καλά;
Άκη, τυχεράκια, άρχισε να προετοιμάζεσαι από τώρα για το Hellboy 2!
Εγώ δυστυχώς πρέπει να αναμένω την επόμενη ισπανόφωνη ταινία του Ντελ Τόρο....
Δημοσίευση σχολίου