Αρχικά ξεκίνησε ως χώρος για "Αταξινόμητες σκέψεις για διάφορα επίκαιρα και μη ζήτηματα" για να καταλήξει τελικά σε cine-blog του οποίου όλα τα post, πρόσφατα και μη, είναι διαρκώς ανοιχτά και δεκτικά σχολίων. Be my guest!


6/7/07

Equilibrium

Αναφέρω την ταινία αυτή για να εκφράσω κυρίως τον καημό μου για τα πάνδεινα στα οποία διαρκώς υποβάλλεται το πολύπαθο είδος της επιστημονικής φαντασίας από τους διάφορους επίδοξους μελλοντολόγους φερέλπιδες σκηνοθέτες. Αυτό το προβλέψιμο cocκtail από 1984, Βrave New World και Matrix χωρίς να αποτελεί κατιτίς εξώφθαλμα απαράδεκτο, χαρακτηρίζεται από παντελή έλλειψη πρωτοτυπίας και δημιουργικότητας, κυρίως όσο αφορά τη διερεύνηση των προγραμματικών του μοτίβων. Το φόντο αποτελεί ως συνήθως μια ολοκληρωτική κοινωνία όπου, προς αποφυγή πολέμων και καταστροφών, τα ανθρώπινα συναισθήματα έχουν αντικατασταθεί από την υποχρεωτική χορήγηση καταπραϋντικών και ο ήρωας από ρομποτικό γρανάζι θα μετατραπεί σε ανατροπέα του συστήματος και σωτήρα της ανθρωπότητας. Φυσικά η ταινία δεν προχωράει σε κάποια περαιτέρω εμβάθυνση της μελλοντικής κοινωνίας, όπως έκαναν τα λογοτεχνικά της πρότυπα, και αναλώνεται σε μια απλοϊκή αντιπαράθεση καλών και κακών με post-Matrix πολεμικές πιρουέτες. Ίσως οι φαν των Aφών Wachowski να είναι σε θέση να εκτιμήσουν περισσότερο αυτήν την ταινία, για μένα η τελευταία αξιόλογη στιγμή του είδους ήταν το A.I.

10 σχόλια:

nonickname είπε...

Θυμάμαι πριν κυκλοφορήσει η ταινία σε DVD στη χώρα μας έναν μικρό θόρυβο γύρω από αυτή.Κάποιοι μιλούσαν μάλιστα για αριστούργημα. Την είδα με μεγάλη περιέργεια, διαπιστώνοντας τελικά πως πρόκειται για φιλμάκι της κακιάς ώρας που ξεχνιέται σε λίγες μέρες. Απορώ τί άρεσε σε τόσο κόσμο

mpoukatsas είπε...

nonick, welcome!
Πιστεύω ότι το είδος έχει ένα φανατικά πιστό κοινό που είναι πρόθυμο να παρακολουθήσει ακόμη και την τελευταία δευτεράντζα (π.χ. Τhe thirteenth floor) που θα του σερβίρουν (σε αυτήν την κατηγορία ανήκω, δυστυχώς και εγώ)

Άκης Καπράνος είπε...

Αλήθεια, πως σου φάνηκε ο Κώδικας 46;

Τι λες επίσης για το ΤΕΝΕΜΠΡΕ του Αρτζέντο; Γνωρίζεις πως ο δημιουργός του το θεωρεί μια ταινία επιστημονικής φαντασίας όπου οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει να νιώθουν; Όπου επίσης "ένα μεγάλο κακό βρήκε τον κόσμο αλλά τώρα, χρόνια μετά κανείς δεν το θυμάται". Γι'αυτό και η έντονα φωτεινή, στα όρια του λευκού, φωτογραφία, γι'αυτό και οι παγωμένες ερμηνείες, λέει. Ξαναείδα την ταινία με αυτή την οπτική και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον.

mpoukatsas είπε...

Code 46: Ναυάγιο με μερικά ενδιαφέροντα στοιχεία, τα περισσότερα δυστυχώς έμειναν αναξιοποίητα.

Το Τενεμπρε δεν το έχω δει. Δυστυχώς δεν έχω καλές σχέσεις με τον Ντάριο (όπως και με όλους τους σκηνοθέτες που αδυνατούν να διευθύνουν τους ηθοποιούς τους.). Ενδιαφέρον το σχόλιό σου πάντως!

ΠΑΝΟΣ είπε...

Μπουκάτσας, μας κάνεις πλάκα!!!
Κωδικός 46, μικρό αριστούργημα.
Τενέμπρε, μεγάλο.
Ξαναδές το ένα, δες το άλλο.

mpoukatsas είπε...

Νομίζω ότι ο χαρακτηρισμός μικρό αριστούργημα για το Code 46 είναι υπερβολικός. Δεν το βρήκα κακό, αλλά αποτυχημένο και δεν το θυμάμαι σχεδόν καθόλου για να σου πω τους λόγους. Το μόνο που θυμάμαι είναι οτι η χημεία του πρωταγωνιστικού ζεύγους ήταν ανύπαρκτη και δυναμίτιζε την αληθοφάνεια των πράξεων των ηρώων. Επειδή γενικά η ταινία θάφτηκε, θα ήμουν περίεργος να διάβαζα μια ένθερμη υπεράσπισή του, οπότε άμα έχεις χρόνο ανέβασε κάτι στο blog σου.

Το ΤΕΝΕΜΠΡΕ ίσως το δω κάποτε. Αν μη τι άλλο μπορεί να λυθώ στα γέλια όπως με το Suspiria...

nonickname είπε...

Να δώσω και τη δική μου υποστήριξη στο Code 46 (βασικά υπάρχει μια μεγάλη αγάπη με τον Winterbottom). Αψογη κινηματογράφιση όπως σχεδόν σε όλες τις ταινίες του

Unknown είπε...

Αφ' ενός πρέπει να σκεφτείς με συμπάθεια τον Καπράνο γιατί κάπου πλαντάζει στο κλάμα αυτή τη στιγμή.
Αφ' ετέρου θα σου πρότεινα να μην σταθείς κοντά σε παράθυρα και να κοιτάς πάντα πίσω σου στο δρόμο, τις επόμενες μέρες τουλάχιστον.

Συμφωνώ (νομίζω όλοι συμφωνούν) πως ο Dario δεν διευθύνει ηθοποιούς, γιατί δεν τον απασχολεί και τόσο αυτό το σκέλος. Και συμφωνώ ότι αυτό το βάζει ένα δράμι πιο κάτω από αυτό που λέμε ολοκληρωμένο δημιουργό.
Ωστόσο, φίλε, χωρίς ματιές και μαστοριές σαν του Argento, το σινεμά δεν θα ήταν, νομίζω, τόσο ευκατάστατη τέχνη.

mpoukatsas είπε...

ΟΚ, επειδή έχω αρχίσει να φοβάμαι για την σωματική μου ακεραιότητα, δεν θα ξαναγράψω κάτι για τον Αρτζέντο! Eξάλλου δεν μου αρέσει να πληγώνω αγαπητούς συνbloggger.

(αυτό δεν αποκλείει τη δυνατότητα επαναφοράς μόλις αποκτήσω τον κατάλληλο bodyguard)

Άκης Καπράνος είπε...

Όπου και να πας, όποιον και να βρεις, θα σε βρω.

Profile