Michelangelo Antonioni (1912-2007)
Oι απώλειες συνεχίζονται με εξοντωτικό ρυθμό. Ο μεγάλος καινοτόμος της κινηματογραφικής αφήγησης, ο σκηνοθέτης που με την Τριλογία του αντέστρεψε την νομοτελειακή λογική της κλασσικής αφήγησης, ο ανατόμος της ανθρώπινης αποξένωσης, ο ύψιστος αρχιτέκτονας του κινηματογράφου πήγε να συναντήσει τον παλιόφιλό του και συναγωνιστή Ingmar. So long maestro.
6 σχόλια:
Αυτό πρέπει να πω ότι πόνεσε πιο πολύ απ' το προηγούμενο :'(
Εξίσου φίλε.
Και λίγο παραπάνω, ίσως, γιατί δεν πέρασε το χτεσινό.
Αν θα μας λείψει λέει....
Αυτός κι αν έχει αφήσει μεγάλη κληρονομιά, ειδικά στους μαθητές του.
Για φανταστείτε ρε παιδιά! Είναι πάνω από δυο γενιές που τρέφονται απ' το σινεμά τους. Όποτε κάποιος υποκούλτουρος θέλει να προσάψει "κουλτούρα" σε κάποιον αυτούς τους δυο θα αναφέρει (και τον Φελίνι).
Και φεύγουνε στο ίδιο 24ωρο....
The irony is so thick...
...and at the same time so fitting....
Τι να πω που δεν το έχετε νιώσει και σεις μαζί μου; Τι να πω;
Ουφ.
Δημοσίευση σχολίου